μολύβδεος

English (LSJ)

α, ον, contr. μολυβδοῦς, μολυβδῆ, μολυβδοῦν, leaden, δελφίς Pherecr.12, cf. Theophrastus De Odoribus 41, IG22.1012.43, PCair.Zen.89.4 (iii B.C.), Ph.Bel.99.23 (-λιβδ- codd.), etc.

German (Pape)

[Seite 200] zsgzgn μολυβδοῦς, ῆ, οῦν, bl eiê rn; Theophr.; Luc. Iup. trag. 47 u. a. Sp.

Greek (Liddell-Scott)

μολύβδεος: -α, -ον, συνῃρ. -οῦς, ῆ, οῦν, ὁ ἐκ μολύβδου, μολύβδινος, Θεόφρ. π. Ὀσμ. 41, Συλλ. Ἐπιγρ. 123. 43.

Greek Monolingual

μολύβδεος και μολίβδεος, -έα, -ον και συνηρ. μολυβδοῦς και μολιβδοῦς, -ή, -οῦν (Α)
μολύβδινος, από μόλυβδο.
[ΕΤΥΜΟΛ. < μόλυβδος + επίθημα -εος (πρβλ. αργύρεος, χρύσεος). Ο τ. μολίβδεος < μόλιβδος].