κοπιαρός

English (LSJ)

ά, όν, wearying, in Comp. κοπιαρώτερος, Arist.Pr.880b16, Theophrastus Lass.7, 9.

German (Pape)

[Seite 1482] = κοπηρός; Arist. probl. 5, 1; Theophr. u. a. Sp.

Russian (Dvoretsky)

κοπιᾰρός: утомительный (οἱ περίπατοι Arst.).

Greek (Liddell-Scott)

κοπιᾰρός: -ά, -όν, κοπιαστικός, Ἀριστ. Προβλ. 5. 1, Θεοφρ. Ἀποσπ. 7. 7 καὶ 9.

Greek Monolingual

κοπιαρός, -ά, -όν (Α) κοπιώ κοπιώδης, κοπιαστικός, κουραστικός.