βαθύφωνος

English (LSJ)

ον,

   A of deep, i.e. hollow, voice, LXX Is.33.19.

Greek (Liddell-Scott)

βᾰθύφωνος: -ον, ὁ ἔχων βαθεῖαν, βαθεῖαν, δυσκατάληπτον φωνήν, Ἑβδ., ἀμφιβ. ἀντὶ βαρύ-.