ἀποκριδόν

English (LSJ)

Adv., (ἀποκρίνω)

   A apart from, c. gen., A.R.2.15: abs., Opp.H.1.548, cf. IG3.1416a:—also ἀπο-κριδά, Hdn.Gr.1.496.

German (Pape)

[Seite 308] abgesondert, getrennt, Sp., τινός Ap. Rh. 2, 15.

Greek (Liddell-Scott)

ἀποκρῐδόν: ἐπίρρ. (ἀποκρίνω) χωρίς, χωριστά, μετὰ γεν., Ἀπολλ. Ρόδ. Β. 15: ἀποκριδὸν Ἰω. Ἀλ. Τονικὰ Παραγγέλμ. σ. 33. 4.