rapidus

Revision as of 08:58, 13 August 2017 by Spiros (talk | contribs) (6_14)
(diff) ← Older revision | Latest revision (diff) | Newer revision → (diff)

Latin > English (Lewis & Short)

răpĭdus: a, um, adj. rapio,
I tearing away, seizing.
I Lit. (very rare, and only poet.): ferae, Ov. H. 10, 96; 11, 111 (but in Lucr. 4, 712, the correct read. is rabidi leones).—Of hunting-dogs: agmen, a tearing, fierce pack, Ov. M. 3, 242; cf. Lucr. 5, 890. —Of fierce, consuming heat: aestus, Verg. E. 2, 10: sol, id. G. 1, 92: Sirius, id. ib. 4, 425: flamma, Ov. M. 2, 123: ignis, Verg. G. 4, 263; Ov. M. 7, 326; 8, 225; 12, 274.— Of a consuming pyre, Ov. Tr. 1, 7, 20.—As epithet of the sea (qs. devouring), Tib. 1, 2, 40 (al. rabidus).—
II Transf., tearing or hurrying along, swift, quick, rapid (the predom. and class. signif.; esp. freq. in the poets).
   1    Of waters: fluvius, Plaut. Bacch. 1, 1, 52; id. Men. prol. 64 sq.: torrens, Verg. A. 2, 305: amnis, Hor. S. 1, 10, 62; Lucr. 1, 14: flumen, Caes. B. C. 1, 50; Hor. S. 2, 3, 242; Tib. 1, 2, 44 Huschk. N. cr.; Quint. 6, 2, 6 al.; cf.: lapsus fluminum (along with celeres venti), Hor. C. 1, 12, 9: Tigris, id. ib. 4, 14, 46: procellae, Prop. 2, 16 (3, 8), 45: undae (as a mere epitheton ornans), Ov. M. 7, 6.— Sup.: flumen, Caes. B. C. 1, 50 fin.—
   2    Of other hurrying, rapidly moving things: turbo, Lucr. 6, 668; cf. venti, Verg. A. 6, 75: Notus, Hor. C. 1, 28, 21: ignis Jovis, Verg. A. 1, 42: sol, Hor. C. 2, 9, 12; cf.: axis (solis), Ov. F. 3, 518: orbis, id. M. 2, 73; and: caelum, Stat. Th. 1, 197: equi, Ov. F. 5, 592; cf.: volucris rapidissima, id. M. 2, 716: manus, Verg. A. 8, 442: currus, id. ib. 12, 478; cf. cursus, id. ib. 12, 683: agmen, Tac. H. 2, 30; cf. Verg. A. 11, 906: bella, Claud. Cons. Stil. 1, 188: impetus, Flor. 4, 7, 12: venenum, i. e. quickworking, Tac. A. 12, 67; so, virus, id. ib. 13, 15 fin.: pestis, Sil. 7, 351: vires, id. 4, 678. —
   B Trop., hurried, impetuous, vehement, hasty: oratio, Cic. Fin. 2, 1, 3: rapidus in consiliis, over-hasty, precipitate, Liv. 22, 12 fin.: rapidus proelia miscet, Sil. 1, 266: rapidus in urbem vectus, Tac. H. 2, 54.— Hence, adv.: răpĭdē, acc. to II., hurriedly, hastily, quickly, rapidly: dilapsus (fluvius), Cic. Leg. 2, 3, 6: iter confecit (along with festinanter), Suet. Calig. 43.—Comp.: eo rapidius ... venit Rigodulum, Tac. H. 4, 71.—Trop.: quod (παθητικόν) cum rapide fertur, sustineri nullo pacto potest, Cic. Or. 37, 128.