Σαλᾰμὶς: ἢ (ἧττον δόκιμον) Σᾰλᾰμὶν [ῑ], γεν. -ῖνος, ἡ, νῆσος καὶ πόλις ὁμώνυμος, ἀκριβῶς ἀπέναντι τῶν Ἀθηνῶν, Ἰλ., κλπ. ΙΙ. πόλις τῆς Κύπρου ἱδρυθεῖσα ὑπὸ Τεύκρου τοῦ ἐκ Σαλαμῖνος, Ὕμν. Ὁμ. 9. 4, Ἡρόδ. 4. 162.