κηρογραφία
English (LSJ)
ἡ, painting with wax, i.e. encaustic painting, hot wax painting, πᾶς τόπος κηρογραφίᾳ κατεπεποίκιλτο Id.1.
German (Pape)
[Seite 1433] ἡ, Wachsmalerei, Ath. V, 200 a.
Greek (Liddell-Scott)
κηρογρᾰφία: ἡ, ἡ διὰ κηροῦ ζωγραφία, ὅ ἐστιν ἐγκαυστική, καθ’ ἣν τὰ χρώματά εἰσι μεμιγμένα μὲ κηρόν, πᾶς τόπος κηρογραφίᾳ καταπεποίκιλτο Καλλίξ. παρ’ Ἀθην. 204Β, πρβλ. 200Α, Πλίν. 35. 39, Müller Archäol. d. Kunst § 320. 4.
Greek Monolingual
η (Α κηρογραφία) κηρογραφώ
αρχαία και νεώτερη μέθοδος ζωγραφικής με χρώματα ανάμικτα με λειωμένο κερί, αλλ. εγκαυστική
νεοελλ.
1. μέθοδος ζωγραφήσεως ή ιχνογραφήσεως με τη βοήθεια κεριού η οποία χρησιμοποιείται ιδίως για αποτύπωση χωρογραφικών μετρήσεων ή γεωγραφικών χαρτών
2. συνεκδ. η εικόνα ή ο χάρτης που κατασκευάστηκε με τη μέθοδο της κηρογραφίας ή εγκαυστικής.
Wikipedia EN
Encaustic painting, also known as hot wax painting, involves using heated beeswax to which colored pigments are added. The liquid or paste is then applied to a surface—usually prepared wood, though canvas and other materials are often used. The simplest encaustic mixture can be made from adding pigments to beeswax, but there are several other recipes that can be used—some containing other types of waxes, damar resin, linseed oil, or other ingredients. Pure, powdered pigments can be used, though some mixtures use oil paints or other forms of pigment. Metal tools and special brushes can be used to shape the paint before it cools, or heated metal tools can be used to manipulate the wax once it has cooled onto the surface. Today, tools such as heat lamps, heat guns, and other methods of applying heat allow artists to extend the amount of time they have to work with the material. Because wax is used as the pigment binder, encaustics can be sculpted as well as painted. Other materials can be encased or collaged into the surface, or layered, using the encaustic medium to stick them to the surface.
Wikipedia DE
Als Wachsmalerei bezeichnet man die Benutzung des Wachses als Bindemittel der Farben oder bloß als Befestigungsmittel nach bereits geschehenem Auftrag derselben, während das inzwischen synonym gebrauchte Wort Enkaustik eigentlich das Einschmelzen des Wachses in die Fläche des Bildes mittels eines heißen Eisens bezeichnet.
Wikipedia FR
La peinture à l'encaustique ou peinture à la cire, utilisée depuis l'Antiquité, est une technique de peinture qui utilise des couleurs délayées dans de la cire fondue, c'est-à-dire utilisant la cire d'abeille comme liant. Cette pâte est employée à chaud. On utilise cette technique principalement en peinture sur bois. On en trouve une description dans Pline l'Ancien. Ce terme a ensuite été utilisé au xixe siècle (1845) pour désigner un mélange de cire et d'essence de térébenthine qu'on utilisera pour entretenir et faire reluire les meubles, les parquets.
Wikipedia RU
Энка́устика (от др.-греч. ἐγκαυστική — [искусство] выжигания) — техника живописи, в которой связующим веществом красок является воск. Живопись выполняется красками в расплавленном виде (отсюда и название). Разновидностью энкаустики является восковая темпера, отличающаяся яркостью и сочностью красок. В этой технике написаны многие раннехристианские иконы. Возникла в Древней Греции.
Wikipedia EL
Η εγκαυστική ζωγραφική, ονομάζεται και "ζωγραφική με ζεστό κερί", είναι η δημιουργία ζωγραφικών έργων με τη χρήση θερμασμένου κεριού στο οποίο έχει προστεθεί χρωστική ουσία. Το υλικό αυτό, στην υγρή ή στην πιο συμπυκνωμένη μορφή του (πάστα), απλώνεται στη επιφάνεια, συνήθως ξύλινη αλλά και σε καμβά ή άλλα υλικά.
Η απλούστερη μίξη στη εγκαυστική μπορεί να γίνει προσθέτοντας χρώμα σκόνης σε κερί μέλισσας. Υπάρχουν και άλλες συνταγές που μπορούν να χρησιμοποιηθούν, κάποιες από τις οποίες περιλαμβάνουν και άλλα είδη κεριού, ρητίνη Δαμάρεως, λινέλαιο ή άλλα συστατικά. Μπορεί να χρησιμοποιηθεί με αγνό χρώμα σκόνης ή σε μίγματα με χρώματα λαδιού ή άλλες χρωστικές.
Μεταλικά εργαλεία ή ειδικά πινέλα χρησιμοποιούνται για να σχηματίσουν το χρωματικό μείγμα πριν αυτο κρυώσει. Επίσης θερμά μεταλλικά εργαλεία μπορούν να χρησιμοποιηθούν για να μορφοποιήσουν το χρωματικό μείγμα που έχει προηγουμένως ζωγραφιστεί και κρυώσει πάνω στη ζωγραφική επιφάνεια. Σήμερα, εργαλεία όπως θερμαντικές λάμπες, πιστόλια θερμού αέρα και άλλες μέθοδοι θέρμανσης μπορούν να χρησιμοποιηθούν για να δώσουν στο καλλιτέχνη τη δυνατότητα να επεκτείνει το χρόνο που μπορεί να δουλέψει με το υλικό.
Επειδή το κερί χρησιμοποίειται ως συνδετικό υλικό, τα εγκαυστικά έργα μπορούν να σκαλιστούν το ίδιο καλά οπως ζωγραφίζονται. Άλλα υλικά μπορούν να ενθυλακωθούν ή κολληθούν στη επιφάνεια η κατά στρώματα, χρησιμοποιώντας το εγκαυστικό υλικό για να τα "δέσει" στη επιφάνεια.
Αυτή η τεχνική χρησιμοποήθηκε στα πορτραίτα Φαγιούμ της Αιγύπτου το 100-300 μ.Χ., στην Παναγία Βλαχερνίτισσα και άλλες προγεννέστερες εικόνες όπως και σε πολλά έργα του 20ου αιώνα, όπως δημιουργίες του Τζάσπερ Τζονς και του Μαουρίτσιο Τουσαίν.