νομειτεύεσθαι

Greek (Liddell-Scott)

νομειτεύεσθαι: «τοῦ δήμου προελομένου νομίσματι χαλκίνῳ χρῆσθαι ἰδίῳ, χάριν τοῦ νομειτεύεσθαι μὲν τὸν τῆς πόλεως χαρακτῆρα, τὸ δὲ λυσιτελὲς τὸ περιγεινόμενον ἐκ τῆς τοιαύτης προσόδου, λαμβάνειν τὸν δῆμον» Ἐπιγρ. Σηστοῦ, Μουσ. κ. βιβλ. Εὐαγ. σχ. Σμύρνης, 1878, σ. 20. - Εἰ ὀρθὴ ἡ ἀνάγνωσις τῆς λέξεως, θὰ εἶναι = νομιστεύεσθαι, νομίζεσθαι. Οὕτω δὲ καὶ θεμιτεύω ἀντὶ τοῦ θεμιστεύω εὕρηται ἐν τοῖς λεξ.