φιλότας

English (Slater)

φῐλότας
   a affection μάλα δέ οἱ θερμαίνει φιλότατι νόον (O. 10.87)
   b pl., loves, objects of affection “ὄφρα τις τᾶν ἐν δυνατῷ φιλοτάτων ἐπιψαύειν ἔραται” (P. 4.92) “κρυπταὶ κλαίδες ἐντὶ σοφᾶς Πειθοῦς ἱερᾶν φιλοτάτων” (P. 9.39) ὥρα πότνια, κάρυξ Ἀφροδίτας ἀμβροσιᾶν φιλοτάτων (N. 8.1)

Greek Monolingual

-ατος, ἡ, Α
(αιολ. τ.) βλ. φιλότης.