θεοφιλής: Difference between revisions

|lstext='''θεοφῐλής''': -ές, ([[φιλέω]]) ἀγαπητὸς τοῖς θεοῖς, τὸ τοῦ Ὁρατίου Diis carus, Ἡρόδ. 1. 87˙ [[πόλις]] Πίνδ. Ι. 6 (5). 96˙ ἀντίθετ. τῷ [[θεομισής]], πόλιν... θεοφιλεστάτην Εὔπολ. ἐν Ἀδήλ. 13˙ [[χώρα]] Αἰσχύλ. Εὐμ. 869 (ἐν τῷ ὑπερθ.)˙ τύχαι ὁ αὐτ. ἐν Ἀποσπ. 281˙ ἑορτὴ Ἀριστοφ. Βατρ. 443˙ [[μοῖρα]] Ξεν. Ἀπολ. 32˙ [[ἐπιτήδευμα]] Ἰσοκρ. 166C (ἐν τῷ συγκρ.), πρβλ. Πλάτ. Εὐθύφρ. 7Α˙ ἐπὶ προσώπων, ὁ αὐτ. ἐν Πολ. 382Ε, κ. ἀλλ.: - θεοφιλές ἐστιν, εἰ..., [[σημεῖον]] θείας εὐνοίας εἶνε ἄν..., Πλούτ. 2. 30F. - Ἐπίρρ., θεοφιλῶς [[πράττω]], ἐνεργῶ ὡς οἱ θεοὶ φιλοῦσιν ἢ θέλουσι, Πλάτ. Ἀλκ. 1. 134D. - Ἴδε Κόντου Γλωσσ. Παρατηρ. σ. 322.