ἐκκαλέω: Difference between revisions

|dgtxt=(ἐκκᾰλέω) <b class="num">I</b> c. compl. de pers., en v. act. y med.<br /><b class="num">1</b> [[llamar fuera]], [[hacer venir]], [[hacer salir]]<br /><b class="num">a)</b> gener. δμῳάς <i>Il</i>.24.582, με S.<i>OT</i> 597, δεσπότην Ar.<i>Pl</i>.1103, cf. <i>Ach</i>.402, τοὺς πολιορκουμένους X.<i>HG</i> 7.4.27, ἐκκαλέσας [[γάρ]] με [[ἔνδοθεν]] Lys.3.8, de anim. λύκος τὰς αἶγας <ἐκ>καλεῖ μολῶν <i>Lyr.Iamb.Adesp</i>.14, c. gen. Κάδμον ἐκκάλει δόμων llama fuera del palacio a Cadmo</i> E.<i>Ba</i>.170, en v. pas. πρὸς σφᾶς ἐκκληθέντες Plb.1.88.8<br /><b class="num">•</b>en v. med. mismo sent. Ἑρμῆς δὲ ψυχὰς ... ἐξεκαλεῖτο ἀνδρῶν μνηστήρων <i>Od</i>.24.1, γείτονα Pi.<i>N</i>.1.60, ἐκ δὲ καλεσσάμενος προσέφη τροφὸν Εὐρύκλειαν <i>Od</i>.19.15, 21.380, στὰς ἐπὶ τὸ συνέδριον ἐξεκαλέετο Θεμιστοκλέα Hdt.8.79, τί μ' ἐκκαλεῖσθε; S.<i>Ph</i>.1264, cf. <i>PFay</i>.12.13 (II a.C.), τὴν γείτονα Ar.<i>Ec</i>.34, τὸν Λωτ LXX <i>Ge</i>.19.5;<br /><b class="num">b)</b> uso esp. v. med.: [[atraer]] en el campo de batalla τοὺς ἱππεῖς αὐτῶν (τῶν ἐναντίων) ἐκκαλεῖσθαι atraer hacia fuera a la caballería del enemigo</i> Plb.1.19.2, ἐπὶ τὰ τείχη τοὺς πολεμίους Plu.<i>Cam</i>.5, c. instrum. μέλη ἀρχαῖα ... οἷς ἐκκαλοῦνται τοῦτον Ar.<i>V</i>.221<br /><b class="num">•</b>sent. erót. [[atraer]], [[seducir]], [[tentar]] ηὗρε μοιχοῖς ἀείσματ' ἐκκαλεῖσθαι γυναῖκας inventó para los adúlteros canciones que tentaran a las mujeres</i> Eup.148<br /><b class="num">•</b>ὁ ἐκκαλούμενος lat. <i>prouocator</i> cierta categoría de [[gladiador]], quizá [[el que cita]] a los animales para que salgan a la arena, Hdn.1.15.6<br /><b class="num">•</b>fig., c. compl. concr. [[hacer salir]], [[atraer fuera]] ὕδωρ ... ἐκκαλεῖται τὸ προσιόν Arist.<i>Pr</i>.886^b2, c. gen. ταύτας (ὑγρότητας) οὖν ἡ ἕψησις ἐκκαλεῖται τῆς σαρκός el cocimiento los atrae (los líquidos) fuera de la carne</i> Mnesith.Ath.38.22.<br /><b class="num">2</b> jur. [[convocar para declarar en un juicio]] καὶ ἀνακρίναντες ἐκκαλοῦσιν τῇ ὥρᾳ τοὺς ἄλλους Thphr.<i>De elig.magistr</i>.A 24, en v. pas. τοὺς ἐκκαλουμένους εἰς κρίσιν Sch.Ar.<i>Au</i>.147b-c.<br /><b class="num">3</b> jur., en v. med. [[apelar]], [[recurrir]] ἐκκαλεῖσθαι τὴν κρίσιν Plu.2.178f, ἐὰν δὲ ἐκκαλέσηταί τις ἢ ἐμὲ ἢ τὸν ἀνθύπατον si alguien apela a mí o al procónsul</i>, <i>SEG</i> 15.108.55 (Atenas II d.C.)<br /><b class="num">•</b>abs. [[apelar una decisión]], [[apelar]] ἐκκαλέσθω ἐς βολὴν τὴν δημοσίην <i>SEG</i> 16.485.13 (Quíos VI a.C.), c. ἀπὸ y gen. ἐκκεκλημένος ... ἀπὸ Ἰουλίου Δαμοστράτου habiendo apelado una decisión de Julio Damóstrato</i>, <i>SEG</i> 29.127.2.15, cf. 20 (Atenas II d.C.), <i>PPanop</i>.29.12 (IV d.C.), raro en v. act. ἐὰν δέ τις γράψηται δίκην ἢ ἐγκαλέσῃ <i>SEG</i> 39.1426.51 (Cilicia III a.C.)<br /><b class="num">•</b>fig. c. ac. abstr. y ἐπί c. ac. [[resolver apelando a]] ἐπὶ τὸν πάντων ἡγεμόνα ... τὰ πράγματα Ph.2.582, τῶν προβλημάτων ἔνια ... ἐπὶ τὴν τῶν ἀλόγων φύσιν ζῴων ... ἐκκαλοῦνται resuelven algunos problemas apelando a la naturaleza de los irracionales</i> Plu.2.493b.<br /><b class="num">4</b> [[invocar]] ἀσπὶς ... βοᾷ ... σ' ἐκκαλέουσα, τὸν ἄξιον ἀσπιδιώτην <i>AP</i> 9.116, en v. pas. θεούς τινας ἐκκεκλῆσθαι παρὰ τῶν πολεμίων Plu.2.278f.<br /><b class="num">5</b> c. constr. que expresan finalidad, gener. en v. med. [[incitar a]], [[mover a]] c. ac. int. οἷά μ' ἐκκαλῇ, πάτερ ¡a qué cosas me incitas, padre!</i> S.<i>Tr</i>.1206, c. rég. prep. πάντας ... εἰς τὸ τὰ μὲν ἀκούειν Phylarch.44, εἰς ὀχείαν ... τὰ ζῶα del sol, Gal.9.902, εἰς σωτηρίαν ... τὴν ἀνθρωπότητα Clem.Al.<i>Paed</i>.1.10.91, ἐς τὸ ἀνδρίζεσθαι τὴν ψυχήν Aristid.Quint.74.17, τοὺς δικαστὰς εἰς τὴν τιμωρίαν Hld.8.9.7, cf. Thdt.M.83.433B, en v. pas. εἰς πᾶν ἐκκαλουμένων τῶν δούλων cuando los esclavos son provocados hasta el límite</i> por un trato violento, Phld.<i>Ir</i>.24.27, cf. 48.8, ἐς δάκρυα ἐκκληθῆναι τοὺς Ἀθηναίους Philostr.<i>VS</i> 586, cf. Porph.<i>Sent</i>.16, c. el ac. de pers. sobreentendido (αἱ θήλειαι) οὕτω τε ἐκκαλοῦνται πρὸς μίξιν D.P.<i>Au</i>.2.4, ἐκκαλέσασθαι πρὸς μάχην Ascl.<i>Tact</i>.7.1, (οἶνος) εἰς θυμούς τε γὰρ ἐκκαλεῖται προπετεῖς Gal.6.55, raro en v. act. θεάμασιν ἃ ... πρὸς τὸ οἰκεῖον αὐτὴν (διάνοιαν) ἀγαθὸν ἐκκαλεῖ Plu.<i>Per</i>.1, c. inf. ἐξεκλήθησαν ὑπὸ τοῦ συμβαίνοντος ἐξάπτεσθαι τῆς πορείας fueron tentados por la ocasión a atacar el convoy</i> Plb.3.51.2<br /><b class="num">•</b>c. la finalidad sobreentendida en el cont. [[incitar]], [[instigar]] [[ἐάν]] πως ἐκκαλέσωμαι (τοὺς ξένους) Pl.<i>Euthd</i>.288d, τοῦ πλείονος ὀρεγόμενος ἴσως ἂν ἐκκαλέσαιθ' ὑμᾶς D.4.42, ἐκκαλέσασθαί τινας βουλόμενος Aesop.101.<br /><b class="num">II</b> fig. c. compl. de abstr., en v. med.<br /><b class="num">1</b> [[provocar]], [[despertar]] χαρά ... [[δάκρυον]] ἐκκαλουμένη A.<i>A</i>.270, τὴν ὑμετέραν ὀργήν Aeschin.2.3, τευθὶς ... λιμὸν ἐκκαλουμένη Antiph.216.23, ἡ μαλακότης τοῦ ἀέρος ἐκκαλεῖται τὴν βλάστησιν Thphr.<i>CP</i> 2.1.3, cf. 5.1.4, τὴν τοῦ πλήθους ... πρὸς αὐτὸν εὔνοιαν D.S.1.64, cf. Plb.3.98.8, τὸν παρὰ τῶν πολλῶν φθόνον D.H.<i>Th</i>.45.3.<br /><b class="num">2</b> [[solicitar]], [[reclamar]], [[requerir]] ἀλλ' ὡς τὰ φαινόμενα ἐκκαλεῖται sino como lo requieren los fenómenos</i> Epicur.<i>Ep</i>.[3] 86, ἡ εὐχὴ τὴν τοῦ θεοῦ βασιλείαν ἐκκαλουμένη la súplica que solicita el reino de Dios</i> Gr.Nyss.<i>Or.Dom</i>.37.12, c. inf. λέγειν ἐκκαλεῖται τὰ φαινόμενα Epicur.<i>Ep</i>.[3] 100.