παράγω: Difference between revisions

|elnltext=παρ-άγω langs leiden, anders leiden met acc. leiden langs, langsleiden:; τὸν δὲ ἀγκῶνα παράγουσι παρὰ τὸ στῆθος de elleboog leiden ze langs de borstkas Hp. Art. 2; pass.:; Ἰόβας … ἐν τῷ θριάμβῳ παρήχθη Iobas werd in de triomftocht voorbij gevoerd Plut. Caes. 55.3; m. n. milit. laten opmarcheren. in een andere richting voeren:; πάραγε πτέρυγας (tot een vogel) stuur uw vleugels een andere kant op Eur. Ion 166; ἡ τύχη παρήγαγ ’ ἐς τὸ δυσμαθές het lot laat ons terechtkomen in wat we niet kunnen weten Eur. IT 478; τάφροις παράγειν εἰς τὸ πεδίον door geulen (het water) afvoeren naar de vlakte Plut. Cam. 4.6; overdr.: σμικρὸν γὰρ παρῆκται αὐτῶν τὸ ὄνομα de naam ervan is maar een beetje veranderd Plat. Crat. 398c. afleiden, op andere gedachten brengen:; οὐκ οἷός τε ἐγένετο παραγαγεῖν Μοίρας hij slaagde er niet in de Moiren te vermurwen Hdt. 1.91.2; vaak ongunstig:; παρηγμένος μισθοῖς omgekocht met steekpenningen Soph. Ant. 294; verleiden, verlokken, misleiden, verdraaien:. παράγει βροτὸν εἰς ἀρκύστατ ’ Ἄτα Atè lokt de sterveling in haar netten Aeschl. Pers. 98; τῷ φόβῳ παρηγόμην door mijn angst werd ik misleid Soph. OT 974; ὥστε ἀπάτῃ τε μὴ παράγεσθαι ὑπ ’ αὐτῶν zodat jullie niet door hen misleid worden door middel van bedrog Thuc. 1.34.3; τοὺς νόμους ἐπὶ τοῦτο παράγουσιν ze verdraaien de wetten met dat doel Plat. Resp. 550d. voorbij laten gaan:; π. τὸν χρόνον tijdrekken Plut. Agis et Cl. 13.5; abs.: ὁ... Τάτιος ἐξέκρουε καὶ παρῆγε Tatius weigerde en traineerde de zaak Plut. Rom. 23.2. binnenleiden, naar voren leiden:; π. ἐς μέσον naar voren laten komen Hdt. 3.129.3; εἰς τὸν δῆμον voor de volksvergadering Lys. 13.32; overdr.:; πειθοῖ καὶ λόγῳ παράγων τὴν ἀνάγκην met overreding en redelijkheid introducerend wat noodzakelijk is Plut. Phoc. 2.9; zelden med.: μάρτυρα παραγόμενος τὴν φύσιν de natuur als bewijs aanvoerend Plat. Lg. 836c. intrans. voorbijgaan, doorlopen:; εἴσω πάραγε loop door naar binnen! Men. Epitr. 405; ook med..; παράγεται... εἴσω στέγας hij sluipt het huis binnen Soph. El. 1392; overdr. overgaan, voorbijgaan:. ἡ σκοτία παράγεται de duisternis verdwijnt NT 1 Io. 2.8.