3,274,216
edits
ἰατρόμαντις: Difference between revisions
m
Text replacement - "(?s)(==Wikipedia EL==)(\n)(.*)(\n[{=])" to "{{wkpel |wkeltx=$3 }}$4"
m (Text replacement - "(?s)(==Wikipedia EN==)(\n)(.*)(\n[{=])" to "{{wkpen |wketx=$3 }}$4") |
m (Text replacement - "(?s)(==Wikipedia EL==)(\n)(.*)(\n[{=])" to "{{wkpel |wkeltx=$3 }}$4") |
||
| Line 36: | Line 36: | ||
According to Peter Kingsley, iatromantis figures belonged to a wider Greek and Asian shamanic tradition with origins in Central Asia. A main ecstatic, meditative practice of these healer-prophets was [[incubation]] ([[ἐγκοίμησις]], enkoimesis). More than just a medical technique, incubation reportedly allowed a human being to experience a fourth state of consciousness different from sleeping, dreaming, or ordinary waking: a state that Kingsley describes as “consciousness itself” and likens to the turiya or samādhi of the Indian yogic traditions. Kingsley identifies the Greek pre-Socratic philosopher Parmenides as an iatromantis. This identification has been described by Oxford academic Mitchell Miller as "fascinating" but also as "very difficult to assess as a truth claim". | According to Peter Kingsley, iatromantis figures belonged to a wider Greek and Asian shamanic tradition with origins in Central Asia. A main ecstatic, meditative practice of these healer-prophets was [[incubation]] ([[ἐγκοίμησις]], enkoimesis). More than just a medical technique, incubation reportedly allowed a human being to experience a fourth state of consciousness different from sleeping, dreaming, or ordinary waking: a state that Kingsley describes as “consciousness itself” and likens to the turiya or samādhi of the Indian yogic traditions. Kingsley identifies the Greek pre-Socratic philosopher Parmenides as an iatromantis. This identification has been described by Oxford academic Mitchell Miller as "fascinating" but also as "very difficult to assess as a truth claim". | ||
}} | }} | ||
= | {{wkpel | ||
Ο ιατρομάντης είναι τίτλος που συναντάται στην αρχαία ελληνική και ασιατική παράδοση. Η λέξη είναι σύνθετη και προέρχεται από τις λέξεις ιατρός και μάντης. Είναι η ελληνική εκδοχή του σαμάνου και σχετίζεται με μυθικές φιγούρες όπως οι Άβαρις Υπερβόρειος, Αριστέας, Επιμενίδης και Ερμότιμος Κλαζομενές. | |wkeltx=Ο ιατρομάντης είναι τίτλος που συναντάται στην αρχαία ελληνική και ασιατική παράδοση. Η λέξη είναι σύνθετη και προέρχεται από τις λέξεις ιατρός και μάντης. Είναι η ελληνική εκδοχή του σαμάνου και σχετίζεται με μυθικές φιγούρες όπως οι Άβαρις Υπερβόρειος, Αριστέας, Επιμενίδης και Ερμότιμος Κλαζομενές. | ||
Κατά την αρχαιότητα η μαντική ήταν άρρηκτα συνδεδεμένη με την ιατρική η οποία ήταν αποκλειστικό προνόμιο των ιερέων μέχρι και την εποχή του Ιπποκράτη. Η κύρια διαλογιστική πράξη του ιατρομάντη ήταν η ἐγκοίμησις, η οποία του επέτρεπε να βρεθεί στην τέταρτη κατάσταση συνειδητότητας, κάτι περισσότερο από αυτό που αντιλαμβανόμαστε σαν κατάσταση ύπνου, ονείρου και αφύπνισης. | Κατά την αρχαιότητα η μαντική ήταν άρρηκτα συνδεδεμένη με την ιατρική η οποία ήταν αποκλειστικό προνόμιο των ιερέων μέχρι και την εποχή του Ιπποκράτη. Η κύρια διαλογιστική πράξη του ιατρομάντη ήταν η ἐγκοίμησις, η οποία του επέτρεπε να βρεθεί στην τέταρτη κατάσταση συνειδητότητας, κάτι περισσότερο από αυτό που αντιλαμβανόμαστε σαν κατάσταση ύπνου, ονείρου και αφύπνισης. | ||
}} | |||
==Wikipedia ES== | ==Wikipedia ES== | ||
Iatromantis es una palabra griega que viene a significar "el vidente-médico" u "hombre-medicina". Los hombres que portaban este título eran una especie de chamanes entre los griegos y su figura estaba ligada a personajes semi-míticos como Abaris, Aristeas de Proconeso, Epiménides o Hermótimo de Clazómenas. Durante el período clásico, Esquilo utilizó este término para designar a Apolo y a su hijo Asclépios. | Iatromantis es una palabra griega que viene a significar "el vidente-médico" u "hombre-medicina". Los hombres que portaban este título eran una especie de chamanes entre los griegos y su figura estaba ligada a personajes semi-míticos como Abaris, Aristeas de Proconeso, Epiménides o Hermótimo de Clazómenas. Durante el período clásico, Esquilo utilizó este término para designar a Apolo y a su hijo Asclépios. | ||