ἐνιαύσιος: Difference between revisions

|dgtxt=-α, -ον<br /><b class="num">• Alolema(s):</b> jón. fem. -ίη Hdt.4.180, Hp.<i>Int</i>.44, dór. [[ἐνιαύτιος]] <i>CID</i> 1.10.44 (IV a.C.), <i>SIG</i> 1025.37 (Cos IV/III a.C.)<br /><b class="num">• Morfología:</b> [tb. -ος, -ον Th.4.117, 5.1, Arist.<i>Mu</i>.400^b21, <i>IKomm.Kult</i>.N 92 (Nemrud Dagh I a.C.), <i>Mon.Anc.Gr</i>.7.4, <i>PSI</i> 86.11 (IV d.C.); fem. plu. dat. ἐνιαυσίαισιν E.<i>Supp</i>.407]<br /><b class="num">I</b> <b class="num">1</b>[[de un año de edad]] σῦν ἱερεύσαντες ἐνιαύσιον <i>Od</i>.16.454, θυγάτηρ Pl.<i>Ep</i>.361d, [[βρέφος]] <i>FD</i> 3.291.7 (I a.C.), μόσχος Ael.<i>NA</i> 4.31, en uso pred. εἰ κατελείφθην μὲν ἐ. si hubiese quedado huérfano a la edad de un año</i> D.27.63, τίκτει ἡ θήλεια (ὗς) ἐνιαυσία la hembra pare cuando tiene un año</i> Arist.<i>HA</i> 545^a29.<br /><b class="num">2</b> [[que dura un año]], [[de un año de duración]] ἕλκεα Hp.<i>Aph</i>.6.45, αἱ μὲν ἐνιαύσιοι σπονδαὶ διελέλυντο Th.5.1, ἐκεχειρία Th.4.117, φυγή E.<i>Hipp</i>.37, ἐνιαυτία ἁ ἱερομηνία ἁ Πυθ[ι] άς <i>CID</i> [[l.c.]], τοῦ δ' ἐνιαυσίου χρόνου διεληλυθότος habiendo transcurrido el año</i> D.S.11.69, cf. Gem.8.57, Plot.6.1.5, κύκλος Iul.<i>Or</i>.11.155b, τὰν ἐνιαύσιον φιλοτιμία[ν ὅ] λαν su generosidad a lo largo de todo el año</i>, <i>ICallatis</i> 31b.7 (I d.C.), unido a otras unidades temporales τρίμηνος ... κἀνιαύσιος [[βεβώς]] ausente tres meses y un año</i> ref. a Heracles, S.<i>Tr</i>.165, ὁδός X.<i>Ages</i>.2.1, en uso pred. [[ἕλκος]] ἔχων κεφαλῆς ἐνιαύσιον teniendo desde hace un año una herida en la cabeza</i>, <i>CEG</i> 776.4 (Epidauro IV a.C.) (= <i>AP</i> 6.330 (Aeschin)), καὶ ἡ νοῦσος ἐκλείποι ἂν ἐνιαυσίη y la enfermedad podría cesar en un año</i> Hp.<i>Int</i>.44<br /><b class="num">•</b>bot. [[que dura el año entero]] καρπός ref. árboles cuyo nuevo fruto empalma con el del [[año]] [[anterior]], Thphr.<i>HP</i> 3.4.5.<br /><b class="num">3</b> [[anual]], [[de cada año]], [[que sucede o se renueva cada año o una vez al año]] ὀλολύγα Alc.130b.20, δῆμος δ' ἀνάσσει διαδοχαῖσιν ... ἐνιαυσίαισιν el pueblo es soberano mediante relevos anuales</i> E.l.c., [[ὁρτή]] Hdt.l.c., cf. <i>SIG</i> 1025.37 (Cos IV/III a.C.), <i>IKomm.Kult</i>.l.c., ἐ. ὥστε χελιδών Ps.Hdt.<i>Vit.Hom</i>.33, πανηγύρεις ἐνιαύσιοι Arist.l.c., θυσίης ἐνιαυσίης καὶ πανηγύριος ἐούσης <i>IMylasa</i> 3.4 (IV a.C.), cf. <i>Mon.Anc.Gr</i>.l.c., Νεῖλο[ς ἄ] γων ἐνιαύσιον ὕδωρ Call.<i>Fr</i>.384.27, ἐνιαύσιοι ἐπισκέψεις de los astros, Ptol.<i>Tetr</i>.2.11.5, ὧραι Aristid.Quint.105.16, [[λειτουργία]] <i>PSI</i> [[l.c.]], φόρος <i>BGU</i> 303.24 (VI d.C.), τῷ ἰερεῖ [τ] ᾶς [[Ἀθάνας]] ἐν[ια] υσίῳ <i>Sokolowski</i> 2.90.18 (Lindos I d.C.), οἱ ἄρχοντες D.C.36.33.2<br /><b class="num">•</b>[[de aniversario]] ἐνιαύσιον ἦμαρ <i>RECAM</i> 2.147.11 (imper.)<br /><b class="num">•</b>neutr. subst. τὸ ἐ. [[aniversario]] de una muerte <i>Sokolowski</i> 3.97B.5 (Ceos V a.C.), ἐπιτελείσθω ... ἐνιαύσια ὑπὲρ μνείας αὐτοῦ que se realice la liturgia de aniversario en recuerdo de éste</i> ref. a un difunto <i>Const.App</i>.8.42.4<br /><b class="num">•</b>neutr. plu. como adv. [[cada año]] γεράνου ... ἐκ νεφέων ἐνιαύσια κεκληγυίης indicando el comienzo del otoño, Hes.<i>Op</i>.449.<br /><b class="num">II</b> adv. [[ἐνιαυσίως]] = [[anualmente]], [[cada año]] λέγω δὲ τῶν [[ἐνιαυσίως]] περὶ τὰς ὥρας ἀποτελουμένων me refiero a los eventos que suceden anualmente en conexión con las estaciones</i> Ptol.<i>Tetr</i>.2.11.1, ὁ ἥλιος [[ἐνιαυσίως]] τοῦ τε χειμῶνος καὶ τοῦ θέρους [[αἴτιος]] γίνεται Sch.Arat.462, τελ[έσω ὑπὲρ] ἐνοικίου ... [[ἐνιαυσίως]] ... <i>POxy</i>.3203.18 (IV d.C.), παρασχεῖν τὸν φόρον [[ἐνιαυσίως]] <i>PSI</i> 77.30, <i>PLond</i>.113(4).11 (ambos VI d.C.).<br /><b class="num">• Diccionario Micénico:</b> <i>e-ni-ja-u-si-jo</i>.

|lstext='''ἐνιαύσιος''': -α, -ον, Ἡρόδ. 4. 180, Εὐρ. Ἱππ. 37, Ξεν. Ἀγησ. 2, 1, κτλ.· [[ὡσαύτως]] ος, ον, Θουκ. 4. 117., 5. 1: (ἐνιαυτοός)· ἑνὸς ἔτους (ἡλικίας) σῦς, Ὀδ. Π. 454, Δημ. 833. 17, κτλ. ΙΙ. [[ἐτήσιος]], κατ’ [[ἔτος]], ἀπὸ ἔτους εἰς [[ἔτος]], Ὁμήρου Ἐπιγράμμ. 15. 11· ὁρτὴ Ἡρόδ. 4. 180· ἴδε τὴν λέξιν [[διαδοχή]]: - οὐδ. πληθ. ὡς ἐπίρρ. Ἡσ. Ἔργ. κ. Ἡμ. 449. - Ἐπίρρ. ἐνιαυσίως, ἐτησίως, Σχόλ. εἰς Ἄρατ. σ. 52. ΙΙΙ. ἐπὶ ἓν [[ἔτος]], διαρκῶν ἓν [[ἔτος]], Ἱππ. Ἀφορ. 1258· ἑνὸς ἔτους [[ἐξορία]], ἐνιαυσίαν ἔκδημον αἰνέσας φυγὴν Εὐρ. Ἱππ. 37· [[χρόνος]] ὁ αὐτ. Ἑλ. 775· [[ἐκεχειρία]], σπονδαί, κτλ., Θουκ. 4. 117., 5. 15· ὁδὸς Ξεν. ἔνθ’ ἀνωτ.· ὡς τρίμηνον [[ἡνίκα]] χώρας ἀπείη κἀνιαύσιος [[βεβώς]], [[ἡνίκα]] χώρας ἀπείη βεβὼς τρίμηνον χρόνον κἀνιαύσιον, δηλ. [[ὅταν]] παρέλθῃ ἓν [[ἔτος]] καὶ [[τρεῖς]] μῆνες μετὰ τὴν ἀναχώρησιν αὐτῶν, Σοφ. Τρ. 165 ([[ἔνθα]] ὁ Brunck. ἐπηνώρθωσε: κἀνιαύσιον, ἐνν. χρόνον). Ι. ὡς οὐσ. τὰ ἐνιαύσια, προσευχαὶ γινόμεναι ἐπὶ τοῦ τάφου ἀποθανόντος ἓν [[ἔτος]] μετὰ τὴν ταφὴν αὐτοῦ, Διατ. Ἀποσπ. 8. 42.