3,274,408
edits
ἀπόκειμαι: Difference between revisions
6_23
(13_6b) |
(6_23) |
||
| Line 12: | Line 12: | ||
{{pape | {{pape | ||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0306.png Seite 306]] (s. [[κεῖμαι]]), 1) bei Seite, getrennt liegen, προμαθείας ῥοαί Pind. N. 11, 46; Arat. Phoen. 110. – Gew. bei Seite gelegt worden sein, um aufbewahrt, gespart zu werden, von Früchten, Xen. An. 2, 3, 13; [[ἔνδον]] αποκείμενος [[σῖτος]] Dem. 42, 6; Plut.; vom Gelde, [[παρά]] τινι Lys. 19, 22; von sicheren Zufluchtsörtern, Xen. Cyr. 3, 1, 19; [[καταφυγή]] Dem. 54, 21. Uebh. worauf Einer sicher rechnenkann, was ihm aufgespart bleibt, [[ὄνειδος]] Plat. Legg. XII, 952 d; εὔνοιά τινι Xen. An. 7, 7, 46; [[γέλως]] Cyr. 2, 2, 15; [[συγγνώμη]] Dem. 23, 42; [[ἔλεος]] D. Sic. 13, 31; vgl. Iac. zu Ach. Tat. p. 678; τὸ ἀποκείμενον, das vom Schicksal Verhängte, Schol. Theocr. 7, 83; vgl. Luc. D. Syr. 51 u. a. Sp. – Auch = bei Seite gelegt, verachtet sein, Cratin. bei Suid.; ἀποκείσεται ἀκλεὴς καὶ [[ἀπόθετος]] Plut. Sept. Sap. conv. 16; D. Sic. 3, 46. | |ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0306.png Seite 306]] (s. [[κεῖμαι]]), 1) bei Seite, getrennt liegen, προμαθείας ῥοαί Pind. N. 11, 46; Arat. Phoen. 110. – Gew. bei Seite gelegt worden sein, um aufbewahrt, gespart zu werden, von Früchten, Xen. An. 2, 3, 13; [[ἔνδον]] αποκείμενος [[σῖτος]] Dem. 42, 6; Plut.; vom Gelde, [[παρά]] τινι Lys. 19, 22; von sicheren Zufluchtsörtern, Xen. Cyr. 3, 1, 19; [[καταφυγή]] Dem. 54, 21. Uebh. worauf Einer sicher rechnenkann, was ihm aufgespart bleibt, [[ὄνειδος]] Plat. Legg. XII, 952 d; εὔνοιά τινι Xen. An. 7, 7, 46; [[γέλως]] Cyr. 2, 2, 15; [[συγγνώμη]] Dem. 23, 42; [[ἔλεος]] D. Sic. 13, 31; vgl. Iac. zu Ach. Tat. p. 678; τὸ ἀποκείμενον, das vom Schicksal Verhängte, Schol. Theocr. 7, 83; vgl. Luc. D. Syr. 51 u. a. Sp. – Auch = bei Seite gelegt, verachtet sein, Cratin. bei Suid.; ἀποκείσεται ἀκλεὴς καὶ [[ἀπόθετος]] Plut. Sept. Sap. conv. 16; D. Sic. 3, 46. | ||
}} | |||
{{ls | |||
|lstext='''ἀπόκειμαι''': μέλ. -κείσομαι, ἐν χρήσει ὡς παθ. τοῦ [[ἀποτίθημι]], εὑρίσκομαι ἢ [[κεῖμαι]] μακρὰν ἀπὸ..., προμαθείας δ' ἀπόκεινται ῥοαὶ, ὁ δὲ [[ῥοῦς]] τῶν γεγονότων κεῖται μακρὰν τῆς ἡμετέρας προνοίας,· «τῆς δὲ προγνώσεως αἱ ὁδοὶ [[ἄποθεν]] ἡμῶν κεῖνται, ἀντὶ τοῦ, οὐ δυνάμεθα ἄνθρωποι ὄντες τὰ μέλλοντα προγινώσκειν» (Σχόλ.), Πινδ. Ν. 11. 61, πρβλ. Ἄρατ. 110. ΙΙ. ἀπολ. εἶμαι ἀποτεθησαυρισμένος, ἐπὶ χρημάτων, ἀπόκειται [[ἔνδον]] [[ἀργύριον]], Φιλέταιρ. 2. 9· [[παρά]] τινι Λυσ. 153. 45· τινι, πρὸς χρῆσίν τινος, Ξεν. Ἀν. 2. 3, 15· ἐν οἷς γὰρ [[χάρις]] ἡ χθονία ξύν' ἀπόκειται (κατὰ Reisig ἀντὶ ξῠναπόκειται), [[εἶναι]] ἀποτεθησαυρισμένη, ὑπάρχει ὡς κοινὴ [[κτῆσις]], Σοφ. Ο. Κ. 1752, [[ἔνθα]] ἴδε σημ. Jebb: ― [[ἐντεῦθεν]] φυλάττομαι ἐν ἀποθήκῃ, Ξεν. Κύρ. 3. 1, 19, Πλάτ. κτλ.· [[πολύς]] σοι [[[γέλως]]] ἐστὶν ἀποκείμενος, ἔχεις μεγάλην ποσότητα γέλωτος ἀποτεθησαυρισμένην, Ξεν. Κύρ. 2.2,15· ἀπ. εἰς..., πρὸς χρῆσιν ἐν περιστάσει τινί, Πλάτ. Νόμ. 952D· συγγνώμην, [[ἔλεος]] ἀπ. τινι Δημ. 633, 26, Διόδ. 13. 30, κτλ: ― μετ’ ἀπαρ., ἀτυχήματα ἀπόκειταί τινι ἐνευδοκιμεῖν Δημ. 294. 14· παθεῖν Διον. Ἁλ. 5. 8· πᾶσι… τὸ θανεῖν ἀπόκειται Ἐπιγράμμ. Ἑλλ. 416. 6: ― τὸ ἀποκείμενον, τὸ ἐπιφυλαττόμενον εἴς τινα, ἡ [[μοῖρα]] [[αὐτοῦ]], Schäf Γρηγόρ. Κορίνθου σ. 477. ΙΙΙ. [[κεῖμαι]] κατὰ [[μέρος]], εἶμαι ἀπερριμένος, παρημελημένος, ἀπ. [[πόρρω]] Κρατῖνος ἐν Ἀδήλ. 46, πρβλ. Πλούτ. 2.159F. | |||
}} | }} | ||