3,274,306
edits
μηκύνω: Difference between revisions
6_3
(13_6b) |
(6_3) |
||
| Line 12: | Line 12: | ||
{{pape | {{pape | ||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-0172.png Seite 172]] dor. [[μακύνω]], lang machen, ausdehnen, von der Zeit, verzögern, aufschieben; οὐδὲ μακύνων [[τέλος]] [[οὐδέν]], Pind. P. 4, 280; μηκύνειν λόγους, Soph. El. 1476 O. C. 1122; aber ib. 490 ἄπυστα φωνῶν, μηδὲ μηκύνων βοήν ist = weit ertönen lassen; λόγον, Her. 2, 35 u. A.; ohne λόγον sagt Ar. Lys. 1132 πόσους εἴποιμ' ἂν ἄλλους, εἴ με μηκύνειν δέοι; – χρόνον μηκύνωμεν, Eur. Herc. Fur. 87; βίον μηκῦναι, 143; ὁδόν, Xen. Mem. 3, 13, 5; μηκύνεται ὁ [[πόλεμος]], er zieht sich in die Länge, Thuc. 1, 102; τὸν μῦθον, Plat. Phaed. 114 d; λόγους, Phil. 50 d; mit Auslassung von λόγον, scheinbar intr., weitschweifig reden, sein, Menex. 244 d Rep. IV, 437 a u. Folgende; [[περί]] τινος, D. Sic. 1, 37. | |ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-0172.png Seite 172]] dor. [[μακύνω]], lang machen, ausdehnen, von der Zeit, verzögern, aufschieben; οὐδὲ μακύνων [[τέλος]] [[οὐδέν]], Pind. P. 4, 280; μηκύνειν λόγους, Soph. El. 1476 O. C. 1122; aber ib. 490 ἄπυστα φωνῶν, μηδὲ μηκύνων βοήν ist = weit ertönen lassen; λόγον, Her. 2, 35 u. A.; ohne λόγον sagt Ar. Lys. 1132 πόσους εἴποιμ' ἂν ἄλλους, εἴ με μηκύνειν δέοι; – χρόνον μηκύνωμεν, Eur. Herc. Fur. 87; βίον μηκῦναι, 143; ὁδόν, Xen. Mem. 3, 13, 5; μηκύνεται ὁ [[πόλεμος]], er zieht sich in die Länge, Thuc. 1, 102; τὸν μῦθον, Plat. Phaed. 114 d; λόγους, Phil. 50 d; mit Auslassung von λόγον, scheinbar intr., weitschweifig reden, sein, Menex. 244 d Rep. IV, 437 a u. Folgende; [[περί]] τινος, D. Sic. 1, 37. | ||
}} | |||
{{ls | |||
|lstext='''μηκύνω''': [ῠ]: μέλλ. -ῠνῶ, παρ’ Ἡρόδ. -ῠνέω· Δωρ. μᾱκ-· ([[μῆκος]])· - [[μηκύνω]], [[κάμνω]] τί [[μακρόν]], [[ἐκτείνω]], Ἱππ. Ἀφ. 1243· τὸ [[μέτωπον]] τῆς τάξεως Ξεν. Ἱππαρχ. 4. 9· τὰς ὀδοὺς ὁ αὐτ. ἐν Ἀπομν. 3. 13, 5· μηκυνθέν τε καὶ σχὸν [[πλάτος]] Πλάτ. Πολιτ. 282Ε· - ἐπὶ χρόνου μ. χρόνον, βίον Εὐρ. Ἡρ. Μαιν. 87. 143· μηκυνθὲν [[νόσημα]] Ἱπποκρ. π. Ἀέρ. 283· μηκύνεται ὁ [[πόλεμος]] Θουκ. 1. 102. 2) ἀργοπορῶ, [[ἀναβάλλω]], [[τέλος]] Πινδ. Π. 4. 508. 3) μ. λόγον, λόγους, [[ἐκτείνω]] τὸν λόγον, ὁμιλῶ ἐν ἐκτάσει, Ἡρόδ. 2. 35, Σοφ. Ο. Κ. 1120, Ἠλ. 1484· τὴν ἀπολογίαν Ἰσοκρ. 229Ε· λόγους μακροτέρους Θουκ. 4. 17· [[ὡσαύτως]] [[ἄνευ]] τοῦ λόγον, ἐμήκυνα δὲ περὶ Σαμίων [[μᾶλλον]] Ἡρόδ. 3. 60, Ἀριστοφ. Λυσ. 1132, Πλάτ. Πολ. 437Α. - ὁ Θουκ. προσθέτει καὶ αἰτ. ἀντικειμ., μ. τὰ περὶ τῆςπόλεως, τὴν ὠφελίαν, ὁμιλεῖν ἐν ἐκτάσει [[περί]] τινος, 2. 42, κἑξ. 4) [[μηκύνω]] βοήν, ὑψώνω βοὴν μεγάλην, Σοφ. Ο. Κ. 489· πρβλ. μακρὸς Ι. 4. 5) [[μεγαλύνω]], [[αὐξάνω]], τὸ κακὸν (δηλ. ἡ [[δίψα]]) ἐμηκύνετο Θ. Σιμοκ. 7. 5, 6. 6) Μέσ., ἐμακύνοντο κολοσσόν, ὕψωσαν κολοσσιαῖον [[ἄγαλμα]], Ἀνθ. Π. 6. 171. | |||
}} | }} | ||