εὐαίων: Difference between revisions

Bailly1_2
(6_22)
(Bailly1_2)
Line 15: Line 15:
{{ls
{{ls
|lstext='''εὐαίων''': -ωνος, ὁ, ἡ, ὁ ἔχων εὐδαίμονα βίον, ὁ ζῶν εὐδαιμόνως, [[εὐαίων]] [[εὐαίων]] εἴης, ὦ Λατοῦς παῖ Εὐρ. Ἴων 126· [[καθόλου]], [[εὐδαίμων]], [[μακάριος]], [[βίοτος]] Αἰσχύλ. Πέρσ. 711, Σοφοκλ. Τρ. 81· [[πλοῦτος]] Σοφ. Ἀποσπ. 718· [[ὕπνος]] ὁ αὐτ. ἐν Φιλ. 829· [[πότμος]] Εὐρ. Ι. Α. 551. - Καθ’ Ἡσύχ. «[[εὐαίων]]· [[εὐγήρως]]. εὐμοίρως».
|lstext='''εὐαίων''': -ωνος, ὁ, ἡ, ὁ ἔχων εὐδαίμονα βίον, ὁ ζῶν εὐδαιμόνως, [[εὐαίων]] [[εὐαίων]] εἴης, ὦ Λατοῦς παῖ Εὐρ. Ἴων 126· [[καθόλου]], [[εὐδαίμων]], [[μακάριος]], [[βίοτος]] Αἰσχύλ. Πέρσ. 711, Σοφοκλ. Τρ. 81· [[πλοῦτος]] Σοφ. Ἀποσπ. 718· [[ὕπνος]] ὁ αὐτ. ἐν Φιλ. 829· [[πότμος]] Εὐρ. Ι. Α. 551. - Καθ’ Ἡσύχ. «[[εὐαίων]]· [[εὐγήρως]]. εὐμοίρως».
}}
{{bailly
|btext=<i>gén</i>. ονος (ὁ, ἡ)<br /><b>1</b> dont la vie est heureuse, heureux;<br /><b>2</b> qui rend heureux (sommeil, fortune, sort).<br />'''Étymologie:''' [[εὖ]], [[αἰών]].
}}
}}