φιλία: Difference between revisions

{{ls

|lstext='''φῐλία''': Ἰωνικ. -ίη, ἡ, ([[φιλέω]]) ὡς καὶ νῦν, ἡ φιλικὴ [[ἀγάπη]]· [[φιλία]], διαστελλομένη τοῦ Ἔρωτος. ὡς διαστέλλεται ἐν τῇ Λατιν. τὸ amicitia τοῦ amor, πρῶτον παρὰ Θεόγν., ἀκολούθως δὲ παρ’ Ἡροδ., Εὐριπ., κλπ. ([[οὐδαμοῦ]] παρ’ Αἰσχύλ. καὶ Σοφ.)· ἡ ψυχῆς φ., διὰ τὸ ἁγνὴ [[εἶναι]] Ξεν. Συμπ. 8, 15, πρβλ. Πλάτ. Συμπ. 179C, Φαῖδρος 237C, 255E, κλπ.· ἐν ἀντιθέσει πρὸς τὸ [[ἔχθρα]], [[μῖσος]], Ἰσοκρ. 9Β, περὶ Ἀντιδ. § 130· λέγεται καὶ ἐπὶ τῆς μεταξὺ θεῶν καὶ ἀνθρώπων φιλίας, Πλάτ. Συμπ. 188C· ἐπὶ παντὸς εἴδους οἰκογενειακῆς στοργῆς, Ξεν. Ἱέρ. 3, 7, Ἀριστ. Ποιητ. 14, 9· ἐπὶ τῆς ἀγάπης καὶ ἀφοσιώσεως τῶν κατωτέρων πρὸς τοὺς ἀνωτέρους των, Ξεν. Ἀνάβ. 1, 6, 3, πρβλ. Ἰσοκρ. 352Β· ἀλλὰ συνηθέστατα ἐπὶ τῆς φιλικῆς σχέσεως τῆς μεταξὺ ὁμοίων, ἄνδρεσσι κακοῖς συνθέμενοι φ. Θέογν. 306, πρβλ. Ἀνδοκ. 27. 10· φιλ. ἐπαγγέλλεσθαι Ἡρόδ. 7. 130· φ. ποιεῖσθαι [[πρός]] τινα Ξεν. Ἀπομν. 2. 6, 29· φ. εἰς ἀλλήλους ἀνακίρνασθαι Εὐρ. Ἱππ. 253· φ. λαβεῖν ἢ κτήσασθαι [[παρά]] τινος Ξεν. Κύρ. 3. 1, 28· διὰ φ. ἰέναι τινὶ ὁ αὐτ. ἐν Ἀναβ. 3. 2, 8· εἰς φ. ἰέναι, ἔρχεσθαι Πλάτ. Φαῖδρ. 237C, Λυσί. 214D· φ. ἀνανεώσασθαι Ἰσοκρ. 424Α· ἐν ἀντιθέσει πρὸς τὸ τὴν φ. προλιπεῖν Θέογν. 1102· λιπεῖν Εὐρ. Ἄλκ. 930· διαλύεσθαι Ἰσοκρ. 302Ε· τῆς φ. ἐξίστασθαί τινι Λυσί. 114. 2· ἀφέσθαι Ἰσοκρ. 118Β· περὶ τῆς μεταξὺ [[πόλεων]] φιλικῆς σχέσεως, ἐχρημάτισε περὶ φιλίας τοῖς Ἀθηναίοις Θουκ. 5. 5, πρβλ. 6. 34, 78· ― [[μετὰ]] προθέσ., διὰ φιλίας Πλάτ. Πολιτικ. 304Ε· [[μετὰ]] φιλίας Ξεν. Ἀπομν. 1. 2, 10· διὰ φιλίαν, ἴδε κατωτ.· κατὰ φιλίαν Πλάτ. Νόμ. 823Β· ― τὸ [[πρόσωπον]] συνήθως ἐκφέρεται διὰ τοῦ [[πρός]] τινα, Ἰσοκρ. 88D, 100C, κλπ.· σπανιώτερον διὰ τοῦ εἴς τινα, Εὐρ. ἔνθ’ ἀνωτ.· [[ὡσαύτως]] δι’ ἀντικειμενικῆς γενικῆς, διὰ φιλίαν [[αὐτοῦ]], [[ἕνεκα]] φιλίας πρὸς αὐτόν, Θουκ. 1. 91· [[οὕτως]]. ἡμετέρη φ., ἡ μεθ’ ἡμῶν [[φιλία]], Θέογν. 600. 1102· [[φιλία]] ἡ ἐμή, ἡ σὴ Ξεν. Ἀν. 7. 7, 29, Εὐρ. Ὀρ. 138, κλπ.· ― ἐν τῷ πληθ., φ. ἰσχυραὶ Ἡρόδ. 3. 82, Πλάτ. Συμπ. 182C. 2) φιλικὴ [[διάθεσις]], [[καλωσύνη]] [[ἄνευ]] στοργῆς τινος, Ἀριστ. Ἠθικ. Νικ. 2. 7, 13., 4. 6, 5. 3) ἐπὶ τῆς μεταξὺ τῶν δύο φύλων σαρκικῆς ἀγάπης, ὡς τὸ [[ἔρως]], Ἑβδ. (Παροιμ. Ε΄, 19). 4) ἐν σχέσει πρὸς πράγματα, [[ἀγάπη]] [[πρός]] τι, ἐπιθυμία τινός, κέρδους Πλάτ. Πολ. 581Α· τῶν ἀρχῶν Ἀριστ. περὶ Οὐραν. 3. 7, 10. 5) ἡ φυσικὴ [[δύναμις]] ἡ ὑποτιθέμενη ὅτι συνάπτει τὰ διεστῶτα στοιχεῖα καὶ τὰς συγκρουομένας κινήσεις, ὡς [[τοὐναντίον]] [[νεῖκος]] ἐκαλεῖτο ἡ φυσικὴ [[δύναμις]] ἡ ὑποτιθεμένη ὅτι ἀποχωρίζει αὐτά, Ἐμπεδ. παρ’ Ἀριστ. ἐν Φυσ. 8. 1, 3, περὶ Γεν. καὶ Φθορ. 2. 6, 7, Μετὰ τὰ Φυσ. 1. 4, 2, πρβλ. Ἰσοκρ. περὶ Ἀντιδ. § 287 (= 269). ΙΙ. θηλ. τοῦ [[φίλιος]], ὃ ἴδε.

}}