3,274,246
edits
ἐξωθέω: Difference between revisions
Bailly1_2
(6_14) |
(Bailly1_2) |
||
| Line 15: | Line 15: | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''ἐξωθέω''': μέλλ. -ωθήσω καὶ -ώσω: ἀόρ. ἐξέωσα. Ὠθῶ ἔξω, [[ἐκβάλλω]], ἐκ δ’ ὦσε γλήνην Ἰλ. Ξ. 494, πρβλ. Π. 618· [[ἐξέλκω]], ἐκ δ’ ἄρα οἱ μηροῦ [[δόρυ]] μείλινον [[θύραζε]] Ε. 694· ὠθῶ πρὸς τὰ ἔξω, [[οὔτε]] γὰρ ἐς τὸ ἔξω ἐξωσθῆναι ῥηΐδιόν ἐστιν Ἱππ. π. Ἄρθρ. 811· [[ἐκδιώκω]], [[ἐξορίζω]], γῆς ἐξέωσεν Σοφ. Ο. Κ. 1296· πάτρας [[αὐτόθι]] 1330· ἀπωθῶ, εἰ τοὺς δίκῃ νικῶντας ἐξωθήσωμεν καὶ τοὺς [[ὄπισθεν]] εἰς τὸ [[πρόσθεν]] ἄξομεν Σοφ. Αἴ. 1248· ἔτρεψαν καὶ ἐξέωσαν (τοὺς Λακεδαιμονίους) ἐς τὰς ἁμάξας, τοὺς «ἐστρύμωξαν» εἰς τὰς ἁμάξας, Θουκ. 5. 72· διέβαλε τὸν Ἀλκιβιάδην (ὁ Νικίας)... τὴν πόλιν εἰς χαλεπὸν ἐξωθεῖν καὶ διαπόντιον κίνδυνον Πλουτ. Νικ. 12· [[ἐκδιώκω]], ἠγωνίζοντο, οἱ μὲν ἐξῶσαι εἰς ἅπαν ἀπὸ τῆς ὄχθης... τοὺς Πέρσας Ἀρρ. Ἀν. 1. 15, 4· κατὰ βίαν καὶ δυναστείαν ἐπιχειρήσαντες ἐξῶσαι τὸν νόμον οἱ πλούσιοι Πλουτ. Ἄγιδος καὶ Κλεομ. καὶ Γράκχων Σύγκρισις 5. - Παθ., ἐξωθέεσθαι ἐκ τῆς χώρης Ἡρόδ. 4. 13, πρβλ. 5. 124., 6. 83· πατρίδος ἐξωθούμενος Σοφ. Ο. Κ. 428· ἐξωσθήσομαι εἰπεῖν, κωλυθήσομαι, Δημ. 720. 4 2) μὴ φθονερὰν ἐξῶσαι γλώσσας ὀδύναν, νὰ μὴ κεντήσῃ διὰ φθονερῶν καὶ πικρῶν λόγων, Σοφ. Φιλ. 1142. ΙΙ. ἐπὶ ναυμαχίας, ἐξωθῶ, [[ἐκδιώκω]] [[πρός]] τι [[μέρος]], τὰς ἄλλας [[ναῦς]] ἐξέωσαν πρὸς τὴν γῆν Θουκ. 2. 90, πρβλ. 8. 104· ἐς τὴν γῆν ὁ αὐτὸς 7. 52. - Παθ., πνεύμασιν ἐξωσθέντες Εὐρ. Κύκλ. 279 (πρβλ. [[ἐξώστης]])· - μεταφ., ἐξωσθῆναι ἂν τῇ ὥρᾳ ἐς χειμῶνα, θὰ καταληφθῶσιν (οἱ Ἀθηναῖοι) [[ἕνεκα]] τῆς ὥρας τοῦ ἔτους ὑπὸ τοῦ χειμῶνος, Θουκ. 6. 34, [[ἔνθα]] ἴδε σημ. Blomfield καὶ Arnold. Ἴδε Γλωσσ. Παρατηρ. Κόντου σ. 532. | |lstext='''ἐξωθέω''': μέλλ. -ωθήσω καὶ -ώσω: ἀόρ. ἐξέωσα. Ὠθῶ ἔξω, [[ἐκβάλλω]], ἐκ δ’ ὦσε γλήνην Ἰλ. Ξ. 494, πρβλ. Π. 618· [[ἐξέλκω]], ἐκ δ’ ἄρα οἱ μηροῦ [[δόρυ]] μείλινον [[θύραζε]] Ε. 694· ὠθῶ πρὸς τὰ ἔξω, [[οὔτε]] γὰρ ἐς τὸ ἔξω ἐξωσθῆναι ῥηΐδιόν ἐστιν Ἱππ. π. Ἄρθρ. 811· [[ἐκδιώκω]], [[ἐξορίζω]], γῆς ἐξέωσεν Σοφ. Ο. Κ. 1296· πάτρας [[αὐτόθι]] 1330· ἀπωθῶ, εἰ τοὺς δίκῃ νικῶντας ἐξωθήσωμεν καὶ τοὺς [[ὄπισθεν]] εἰς τὸ [[πρόσθεν]] ἄξομεν Σοφ. Αἴ. 1248· ἔτρεψαν καὶ ἐξέωσαν (τοὺς Λακεδαιμονίους) ἐς τὰς ἁμάξας, τοὺς «ἐστρύμωξαν» εἰς τὰς ἁμάξας, Θουκ. 5. 72· διέβαλε τὸν Ἀλκιβιάδην (ὁ Νικίας)... τὴν πόλιν εἰς χαλεπὸν ἐξωθεῖν καὶ διαπόντιον κίνδυνον Πλουτ. Νικ. 12· [[ἐκδιώκω]], ἠγωνίζοντο, οἱ μὲν ἐξῶσαι εἰς ἅπαν ἀπὸ τῆς ὄχθης... τοὺς Πέρσας Ἀρρ. Ἀν. 1. 15, 4· κατὰ βίαν καὶ δυναστείαν ἐπιχειρήσαντες ἐξῶσαι τὸν νόμον οἱ πλούσιοι Πλουτ. Ἄγιδος καὶ Κλεομ. καὶ Γράκχων Σύγκρισις 5. - Παθ., ἐξωθέεσθαι ἐκ τῆς χώρης Ἡρόδ. 4. 13, πρβλ. 5. 124., 6. 83· πατρίδος ἐξωθούμενος Σοφ. Ο. Κ. 428· ἐξωσθήσομαι εἰπεῖν, κωλυθήσομαι, Δημ. 720. 4 2) μὴ φθονερὰν ἐξῶσαι γλώσσας ὀδύναν, νὰ μὴ κεντήσῃ διὰ φθονερῶν καὶ πικρῶν λόγων, Σοφ. Φιλ. 1142. ΙΙ. ἐπὶ ναυμαχίας, ἐξωθῶ, [[ἐκδιώκω]] [[πρός]] τι [[μέρος]], τὰς ἄλλας [[ναῦς]] ἐξέωσαν πρὸς τὴν γῆν Θουκ. 2. 90, πρβλ. 8. 104· ἐς τὴν γῆν ὁ αὐτὸς 7. 52. - Παθ., πνεύμασιν ἐξωσθέντες Εὐρ. Κύκλ. 279 (πρβλ. [[ἐξώστης]])· - μεταφ., ἐξωσθῆναι ἂν τῇ ὥρᾳ ἐς χειμῶνα, θὰ καταληφθῶσιν (οἱ Ἀθηναῖοι) [[ἕνεκα]] τῆς ὥρας τοῦ ἔτους ὑπὸ τοῦ χειμῶνος, Θουκ. 6. 34, [[ἔνθα]] ἴδε σημ. Blomfield καὶ Arnold. Ἴδε Γλωσσ. Παρατηρ. Κόντου σ. 532. | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=-ῶ :<br /><i>f.</i> ἐξώσω, <i>ao.</i> [[ἐξέωσα]];<br /><i>Pass. f.</i> ἐξωσθήσομαι, <i>ao.</i> [[ἐξεώσθην]];<br /><b>1</b> chasser, faire sortir avec violence : τινα γῆς SOPH bannir qqn d’un pays ; <i>fig.</i> τὴν πόλιν [[εἰς]] χαλεπόν PLUT jeter la cité dans des difficultés ; γλώσσας ὀδύναν SOPH lancer de sa bouche des mots cruels;<br /><b>2</b> repousser, rejeter;<br /><b>3</b> tenir en échec, empêcher : ἐξωσθῆναι [[ἐς]] χειμῶνα THC avoir été tenu en échec jusqu’à l’hiver.<br />'''Étymologie:''' [[ἐξ]], [[ὠθέω]]. | |||
}} | }} | ||