σκώπτω: Difference between revisions

{{ls

|lstext='''σκώπτω''': μέλλ. σκώψομαι Ἀριστοφ. Ἀχ. 854, [[ὅθεν]] ὁ Elmsl. (278) διορθοῖ σκώψει ἀντὶ -εις ἐν Νεφ. 296· ἀόρ. α΄ ἔσκωψα Ἡρόδ., Ἀττ. - Μέσ. ἀόρ. ἐσκωψάμην Ἀλκίφρ. 3. 57. - Παθ., ἀόρ. ἐσκώφθην Ξεν. Κύρ. 5. 2, 18· πρκμ. ἔσκωμμαι. προστακτ. ἐσκώφθω (ἀπ-) Λουκ. [[Διόνυσος]] 8· (ἴδε ἐν λέξ. [[σκώψ]]). Περιπαίζω, [[ἐμπαίζω]], περιγελῶ τινα, τινὰ Ἀριστοφ. Νεφ. 540, 992, Βάτρ. 417, κτλ.· σκ. τὴν μανίαν τινὸς ὁ αὐτ. ἐν Νεφ. 350, πρβλ. Εἰρ. 745· τινὰ τῆς ἀμεριμνίας, διὰ τὴν ἀπερισκεψίαν του, Ἀχιλλ. Τάτ. 1. 7· τινὰ εἴς τι Πλουτ. Λυκοῦργ. 19· [[ὡσαύτως]], σκ. εἰς τὰ ῥάκια, [[ἀστεΐζομαι]] πρὸς αὐτά, Ἀριστοφ. Εἰρ. 740· εἴς τινα Αἰσχίν. 33. 30· [[πρός]] τινα Πλάτ. Θεάγ. 125Ε. <br />β) ἐπὶ καλῆς σημασίας, [[ἀστεΐζομαι]] μετά τινος, [[παίζω]] ἐν λόγοις, «[[πειράζω]]», τινὰ Ἡρόδ. 2. 121, 4. - Παθ., [[γίνομαι]] ἀντικείμενον ἀστεϊσμῶν ἢ περιγέλωτος, Νικόλ. Κωμ. ἐν Ἀδήλ. 1. 31. 2) ἀπολ., [[ἀστεΐζομαι]], [[λέγω]] ἀστεῖα, εἶμαι [[ἀστεῖος]], Κρατῖν. ἐν Ἀδήλ. 152, Ἀριστοφ. Ἱππ. 525, Νεφ. 296, κτλ.· σκώψαντα εἰπεῖν Ξεν. Κύρ. 1. 3, 8· σκ. καὶ κωμῳδεῖν Ἀριστοφ. Πλ. 557· σκ. ἀγροίκως ὁ αὐτ. ἐν Σφ. 1320· χλευάζειν καὶ σκ. Ἀριστοφ. Ρητ. 3. 2, 12· [[ὥσπερ]] Ἀναξανδρίδης ἔσκωψεν, κατὰ τὸν ἀστεϊσμὸν τοῦ Ἀναξ., ὁ αὐτ. ἐν Ἠθικ. Νικ. 7. 11, 3· - [[ἀστεΐζομαι]], [[λέγω]] ἀστεῖα, ἀντίθετον τῷ [[σπουδάζω]], Εὐρ. Κύκλ. 675, Ξεν. Συμπ. 9, 5· [[ἐνίοτε]] ἐπὶ θετικῶς καλῆς σημασίας, εὖ σκώπτειν Ἀριστ. Ἠθικ. Νικ. 4. 8, 7· ἐμμελῶς σκ. ὁ αὐτ. ἐν Ρητ. 2. 4, 13.- Καθ’ Ἡσύχ.: «γελοιάζει, παίζει, ληρεῖ».

}}