νεοπαθής

English (LSJ)

ές,

   A = νεοπενθής 1, A.Eu.514 (lyr.).

German (Pape)

[Seite 243] ές, in frischem Schmerz, τεκοῦσα νεοπαθής, Aesch. Eum. 489.

Greek (Liddell-Scott)

νεοπᾰθής: -ές, = νεοπενθής, Αἰσχύλ. Εὐμ. 514· πρβλ. νεοπευθής.

French (Bailly abrégé)

ής, ές :
dont la souffrance est récente.
Étymologie: νέος, πάθος.

Greek Monolingual

νεοπαθής, -ές (Α)
αυτός που πρόσφατα υπέπεσε σε πένθος ή σε οδύνη («ἢ τεκοῡσα νεοπαθὴς οἶκτον οἰκτίσαιτ'», Αισχύλ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < νε(ο)- + -παθής (< θ. παθ-, πρβλ. ἔ-παθ-ον, αόρ. β' του πάσχω), πρβλ. πολυ-παθής].