ῥοδωνιά

From LSJ
Revision as of 12:26, 29 September 2017 by Spiros (talk | contribs) (36)

οὐ μακαριεῖς τὸν γέροντα, καθ' ὅσον γηράσκων τελευτᾷ, ἀλλ' εἰ τοῖς ἀγαθοῖς συμπεπλήρωται· ἕνεκα γὰρ χρόνου πάντες ἐσμὲν ἄωροι → do not count happy the old man who dies in old age, unless he is full of goods; in fact we are all unripe in regards to time

Source
Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: ῥοδωνιά Medium diacritics: ῥοδωνιά Low diacritics: ροδωνιά Capitals: ΡΟΔΩΝΙΑ
Transliteration A: rhodōniá Transliteration B: rhodōnia Transliteration C: rodonia Beta Code: r(odwnia/

English (LSJ)

ἡ,

   A rose-bed, garden of roses, Hecat. 37 J., D.53.16, etc.; the rose, Thphr.HP2.2.1, 6.1.1, Ael.NA14.24.    II vine with rose-coloured grapes, Phot.    III = ῥοδοδάφνη, Id., AB299.    IV = ῥοδουντία, Aemilian. ap. Ath.9.406a.    V = ῥόδον 111, Cratin.109.    VI gloss on Ἀφροδίτης ἀκάνθη (sic), prob. = ῥοδάκανθα, Cyran.27.

German (Pape)

[Seite 847] ἡ, 1) Rosenstrauch, Rosenhecke, Rosengarten; τὴν ῥοδωνιὰν βλαστάνουσαν ἐκτίλλειν, Dem. 53, 16; αἱ ἐν ῥοδωνιαῖς κάλυκες, Rosenknospen, Ael. H. A. 14, 24, u. a. Sp. Auch, wie ῥόδον, von der weiblichen Schaam, Hesych.; Cratin. bei Schol. Theocr. 11, 10. – 2) eine Weinrebe mit goldgelber Traube, B. A. 299. – 3) = ῥοδοδάφνη, B. A. 299 u. a. VLL, – Bei Ath. IX, 406 ist ῥοδωνία (so accentuirt) λοπάς ein wir Rosen zubereitetes Gericht. wie ῥοδόμ ηλον.

Greek (Liddell-Scott)

ῥοδωνιά: ἡ, (ῥόδον) τόπος κατάφυτος ἐκ ῥόδων, κῆπος ῥόδων, Λατ. rosarium, Δημ. 1251. 27, κτλ.· θάμνος ῥοδῆς, «τριανταφυλλιά», Θεόφρ. π. Φυτ. Ἱστ. 2. 2,1, Αἰλ. π. Ζῴων 14. 24, πρβλ. ἰωνιά. ΙΙ. ἄμπελος μετὰ σταφυλῶν ῥοδοχρόων, Φώτ. ΙΙΙ. = ῥοδοδάφνη Φώτ., Α. Β. 299. ΙV. = ῥοδουντία, Ἀθήν. 406Α. V. = ῥόδον ΙΙ., Κρατῖν. ἐν «Νεμέσει» 5. ― Ἕτεροι γράφουν ῥοδωνία (παροξ.) ἴδε Lob. Paral. 317.

French (Bailly abrégé)

ᾶς (ἡ) :
1 buisson de roses;
2 pudenda muliebria.
Étymologie: ῥόδον.

Greek Monolingual

η / ῥοδωνιά, ΝΜΑ, και ῥοδωνία και ροδονία, ΜΑ
1. τόπος κατάφυτος με τριανταφυλλιές, κήπος με ρόδαῥοδωνιά
ἡ τῶν ῥόδων φυτεία», λεξ. Σούδα)
2. ροδή, τριανταφυλλιά («τῆς ῥοδωνιᾱς τοῡ ἄνθους δρεψάμενοι», Μέγ. Βασ.)
αρχ.
1. η ροδοδάφνη
2. η ροδάκανθα, η αγριοτριανταφυλλιά
3. ποικιλία κλήματος με ροδόχρωμα σταφύλια
4. γλύκισμα με ροδοπέταλα
5. το γυναικείο αιδοίο
6. το ανδρικό αιδοίο.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ῥοδών, -ῶνος + κατάλ. -ιά].