ῥακόδυτος

English (LSJ)

ον,

   A ragged, στολά E.Rh.712 (lyr.); written ῥακκό- in Hsch. s.v. κακοείμονας.

German (Pape)

[Seite 833] mit Lumpen bekleidet, übh. lumpig, στολή, Eur. Rhes. 712.

French (Bailly abrégé)

ος, ον :
couvert de haillons, déguenillé.
Étymologie: ῥάκος, δύω.

Greek Monolingual

-ον, Α
ο γεμάτος κουρέλια, ο κουρελιασμένος.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ῥάκος + δύω «ντύνομαι, φορώ»].

Greek Monotonic

ῥᾰκόδῠτος: -ον (δύω), ρακένδυτος, κουρελής, σε Ευρ.