εὐνά
Εὐφήμει, ὦ ἄνθρωπε· ἁσμενέστατα μέντοι αὐτὸ ἀπέφυγον, ὥσπερ λυττῶντά τινα καὶ ἄγριον δεσπότην ἀποδράς → Hush, man, most gladly have I escaped this thing you talk of, as if I had run away from a raging and savage beast of a master
English (Slater)
εὐνά (-ᾶς, -άν; -αί, αῖς)
a marriage θῆκέ μιν ζαλωτὸν ὁμόφρονος εὐνᾶς (O. 7.6) ἀλλ' οὔ σφιν ἄμβροτοι τέλεσαν εὐνὰν θεῶν πραπίδες (I. 8.30)
b embrace, love-making ἄτερ δ' εὐνᾶς ὁμόδαμον κτισσάσθαν λίθινον γόνον (O. 9.44) Ἥρας τὰν Διὸς εὐναὶ λάχον πολυγαθέες (P. 2.27) εὐναὶ δὲ παράτροποι ἐς κακότατ' ἀθρόαν ἔβαλον (P. 2.35) καί σφιν ἐπὶ γλυκεραῖς εὐναῖς ἐρατὰν βάλεν αἰδῶ (P. 9.12) “τοῦτο αἰδέοντ, ἀμφανδὸν ἁδείας τυχεῖν τὸ πρῶτον εὐνᾶς” (P. 9.41) ὡς ἦρα νυμφείας ἐπείρα κεῖνος ἐν λέκτροις Ἀκάστου εὐνᾶς (N. 5.31) ἐρατειναῖς ἐν εὐναῖς μαλακᾶς ὥρας ἀπὸ καρπὸν δρέπεσθαι fr. 122. 7.
Russian (Dvoretsky)
εὐνά: дор. = εὐνή.
