ingenero

Latin > English (Lewis & Short)

in-gĕnĕro: āvi, ātum, 1, v. a.
I To implant, engender, produce.
   A Lit.: natura ingenerat amorem in eos qui, etc., Cic. Off. 1, 4, 12: homini soli cupiditas ingeneratur, id. Fragm. ap. Non. 123, 5: non ingenerantur hominibus mores, id. Agr. 2, 35, 95: ingenerata familiae frugalitas, id. Sest. 9, 21: haec astro ingenerata, id. Div. 2, 46, 96.—
   B Transf., to generate, create: animum esse ingeneratum a Deo, Cic. Leg. 1, 8, 24: societas quam ingeneravit natura, Liv. 5, 27, 6.—
II Transf., to plant.— Absol.: ingenera; nunc sunt genitalia tempora mundi (sc. tellurem), Col. 10, 196.

Latin > French (Gaffiot 2016)

ingĕnĕrō,¹³ āvī, ātum, āre, tr.,
1 faire naître dans : amorem in aliquem Cic. Off. 1, 12, inspirer dès la naissance un amour pour qqn ; ingenerantur hominibus mores Cic. Agr. 2, 95, les hommes reçoivent dès l’origine un caractère particulier, cf. Cic. Fin. 5, 36 || ingenerata familiæ frugalitas Cic. Sest. 21, frugalité naturelle à (innée dans) la famille
2 créer, produire, enfanter : Cic. Leg. 1, 24 ; Liv. 5, 27, 6.

Latin > German (Georges)

in-genero, āvī, ātum, āre, I) anerschaffen, einpflanzen, einflößen, einhauchen, tantam in illis animalibus (sc. canibus) ad venandum cupiditatem ingenerasse naturam proditum est, Curt.: non ingenerantur hominibus mores, Cic.: natura ingenerat amorem, Cic.: animum esse ingeneratum a deo, Cic.: societas, quam ingeneravit natura, Liv.: vitandi atque inferendi ictus subtiliorem rationem legionibus ingeneravit, Val. Max.: qui aeternum Romano imperio spiritum ingeneravit, Val. Max. – Partic. ingenerātus, a, um, eingepflanzt = angeboren, ingenerata familiae frugalitas, Cic. – II) schaffend erneuern, Catull. 61, 215.

Latin > English

ingenero ingenerare, ingeneravi, ingeneratus V :: implant