Νικολαΐτης
μοχθεῖν τε βροτοῖσ(ιν) άνάγκη → and you mortals must endure trouble (Euripides' Hippolytus 208)
English (Strong)
from Νικόλαος; a Nicolaite, i.e. adherent of Nicolaus: Nicolaitane.
English (Thayer)
Νικολαιτου, ὁ, a follower of Nicolaus, a Nicolaitan: plural, τήν διδαχήν Βαλαάμ, i. e. after the example of Balaam, casting a stumblingblock before the church of God (Νικόλαος coincides with the Hebrew בִּלְעָם according to the interpretation of the latter which regards it as signifying destruction of the people. See in Βαλαάμ; (cf. BB. DD., under the words Nicolaitans, Nicolas; also commentaries on Revelation , at the passages cited).
Chinese
原文音譯：Nikolathj 你可-拉衣帖士
詞類次數：名詞（2）
原文字根：征服（者）-人民
字義溯源：尼哥拉黨人，尼哥拉黨的跟隨者；源自（Νικόλαος）=尼哥拉，征服人民的）；由（νῖκος）=征服者）與（λαός）*=人民）組成，其中 （νῖκος）出自（νίκη）*=征服）
出現次數：總共（2）；啓（2）
譯字彙編：
1） 尼哥拉黨人（2） 啓2:6； 啓2:15
