πορπάω
καὶ κεραμεὺς κεραμεῖ κοτέει καὶ τέκτονι τέκτων, καὶ πτωχὸς πτωχῷ φθονέει καὶ ἀοιδὸς ἀοιδῷ → and potter is ill-disposed to potter, and carpenter to carpenter, and the beggar is envious of the beggar, the singer of the singer
English (LSJ)
aor. imper.
A πόρπᾱσον A.Pr.61:—fasten with a brooch, pin down, l.c. (πορπάζω is f.l. in Plu.Num.20).
German (Pape)
[Seite 685] mit einer Spange, Heftel befestigen; dazu gehört aor. πόρπασον, Aesch. Prom. 61, s. die compp. u. vgl. Lob. Phryn. 203.
French (Bailly abrégé)
-ῶ :
seul. impér. ao. πόρπασον;
agrafer.
Étymologie: πόρπη.
Greek Monotonic
πορπάω: Αττ. προστ. αορ. αʹ πόρπᾱσον (όχι -ησον), ενώνω με πόρπη, συνδέω αγκράφα, πιάνω με πόρπη ή κουμπώνω, σε Αισχύλ.
Russian (Dvoretsky)
πορπάω: (только imper. aor. πόρπᾱσον) скреплять застежкой, т. е. заковывать Aesch.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
πορπάω [πόρπη] vastslaan:. καὶ τήνδε νῦν πόρπασον ἀσφαλῶς en sla nu deze (arm) stevig vast Aeschl. PV 61.
Middle Liddell
πορπάω,
to fasten with a buckle, to buckle or pin down, Aesch.
