ἐγέρσιμος
Μιμοῦ τὰ σεμνά, μὴ κακῶν μιμοῦ τρόπους → Graves imitatormores, ne imitator malos → Das Edle nimm zum Vorbild, nicht der Schlechten Art
English (LSJ)
ον,
A from which one wakes, ὕπνος, opp. the sleep of death, Theoc.24.7.
German (Pape)
[Seite 703] ον, erweckbar, ὕπνος, woraus man wieder erwacht, Ggstz des Todtenschlafes, Theocr. 24, 7.
Greek (Liddell-Scott)
ἐγέρσῐμος: -ον, ἐξ οὗ τις ἐγείρεται, ὕπνος, κατ’ ἀντίθεσιν πρὸς τὸν ὕπνον τοῦ θανάτου, Θεόκρ. 24.7· οὕτω καὶ ἐγερτός, ἐγερτὸς πᾶς ὕπνος Ἀριστ. π. Ὕμν. 1.12.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
dont on peut se réveiller.
Étymologie: ἐγείρω.
Spanish (DGE)
(ἐγέρσῐμος) -ον
de lo que uno se despierta o levanta γλυκερὸν καὶ ἐγέρσιμον ὕπνον Theoc.24.7, ἐγέρσιμον ὕπνον de la muerte de Cristo, Nonn.Par.Eu.Io.20.9, cf. 21.14
•subst. ne tu ... desipis admodumque perspicui operis ἐγέρσιμον noscens, creperum satis Mart.Cap.1.2, cf. 9.911.
Greek Monolingual
ἐγέρσιμος, -ον (AM)
«ἐγέρσιμος ὕπνος» — ο ύπνος από τον οποίο σηκώνεται, ξυπνάει κανείς (σε αντίθεση με τον ύπνο του θανάτου).
Greek Monotonic
ἐγέρσῐμος: -ον, αυτός από τον οποίο μπορεί κάποιος να ξυπνήσει, ὕπνοςἐγ., αντίθ. προς τον ύπνο του θανάτου, σε Θεόκρ.
Russian (Dvoretsky)
ἐγέρσῐμος: за которым следует пробуждение, небеспробудный (ὕπνος Theocr.).
Middle Liddell
from which one wakes, ὕπνος ἐγ., opp. to the sleep of death, Theocr. [from ἔγερσις
