νεόπολις
From LSJ
εἰ γάρ κεν καὶ σμικρὸν ἐπὶ σμικρῷ καταθεῖο καὶ θαμὰ τοῦτ᾽ ἔρδοις, τάχα κεν μέγα καὶ τὸ γένοιτο → for if you add only a little to a little and do this often, soon that little will become great (Hesiod W&D, 361-362)
English (LSJ)
εως, ἡ, A new city, of Abdera, Pi.Pae.2.28.
English (Slater)
νεόπολις
1 of a young city νεόπολίς εἰμι a chorus of Abderitans speaks (Pae. 2.28)
Greek Monolingual
νεόπολις και ποιητ. τ. νεόπτολις, ἡ (Α)
(για τα Άβδηρα) πόλη που κτίστηκε πρόσφατα, πόλη που ιδρύθηκε πρόσφατα.
[ΕΤΥΜΟΛ. < νε(ο)- + -πόλις.
