κρατοβρώς

English (LSJ)

βρῶτος, ὁ, ἡ, A devourer of heads or brains, Lyc. 1066.

German (Pape)

[Seite 1503] ῶτος, das Haupt verschlingend, Lycophr. 1066.

Greek (Liddell-Scott)

κρᾱτοβρώς: ὁ, ἡ, ὁ κατατρώγων τὰς κεφαλὰς ἢ τὸν ἐγκέφαλον, Λυκόφρ. 1066.

Greek Monolingual

κρατοβρώς, -ῶτος, ὁ, ἡ (Α)
αυτός που κατατρώγει την κεφαλή ή τον εγκέφαλο.
[ΕΤΥΜΟΛ. < κράς, κρατός (ὁ/ἡ) «κεφάλι» + -βρως (< βιβρώσκω, «τρώγω»), πρβλ. αλι-βρώς, σαρκο-βρώς].