ἡλιοκαΐα
From LSJ
Οὔτ' ἐν φθιμένοις οὔτ' ἐν ζωοῖσιν ἀριθμουμένη, χωρὶς δή τινα τῶνδ' ἔχουσα μοῖραν → Neither among the dead nor the living do I count myself, having a lot apart from these
English (LSJ)
ἡ, A sun-burning, exposure to the sun, D.L.7.1 (pl.), Paul.Aeg.3.6(pl.), Phlp.in Ph. 60.13, in GC148.14.
German (Pape)
[Seite 1162] ἡ, der Sonnenbrand, Sonnenhitze, Sp.; apricatio, D. L. 7, 1.
Greek (Liddell-Scott)
ἡλιοκᾱΐα: ἡ, τὸ ἐκτίθεσθαι εἰς τὸν ἥλιον, ἡ τοῦ ἡλίου θερμότης, Παῦλ. Αἰγ. 3. 6· ― ἔχαιρε δὲ (ὁ Ζήνων), φασί, σύκοις χλωροῖς καὶ ἡλιοκαΐᾳ Διογ. Λ. 7. 1, ἔνθα ὁ Δινδ. διορθοῖ τὸ ἡλιοκαΐαις εἰς ἡλιοκαέσι.
Greek Monolingual
ἡλιοκαΐα, ἡ (Α) ηλιοκαής
η έκθεση στον ήλιο.
Russian (Dvoretsky)
ἡλιοκᾱΐα: ἡ солнечный зной, солнцепек Diog. L.