λοιπόν
ἀμήχανον δὲ παντὸς ἀνδρὸς ἐκμαθεῖν ψυχήν τε καὶ φρόνημα καὶ γνώμην, πρὶν ἂν ἀρχαῖς τε καὶ νόμοισιν ἐντριβὴς φανῇ → hard it is to learn the mind of any mortal or the heart, 'till he be tried in chief authority | it is impossible to know fully any man's character, will, or judgment, until he has been proved by the test of rule and law-giving
English (Strong)
neuter singular of the same as λοιποί; something remaining (adverbially): besides, finally, furthermore, (from) henceforth, moreover, now, + it remaineth, then.
Greek Monolingual
(AM λοιπόν, Μ και λοιπός)
(άναρθρο και έναρθρο) (ως σύνδεσμος συμπερασματικός, συλλογιστικός και μεταβατικός) άρα, συνεπώς, ώστε, επομένως (α. «αφού λοιπόν δεν έρχεσαι, θα πάω μόνος μου» β. «ἐκ τούτου λοιπὸν τοῦ χαλεποῡ νοσήματος, ἔμεινε... κλινήρης», Μηναί.)
νεοελλ.-μσν.
(ως επιφώνημα ενισχυτικό ή προκλητικό της προσοχής) στο προκείμενο («λοιπόν, πώς τά βλέπεις τα πράγματα;»)
μσν.
(ως συμπερασματικός σύνδεσμος) γι' αυτό, κι έτσι
μσν.-αρχ.
(ως επίρρ.)
1. στο εξής, έπειτα («ὁ καιρὸς συνεσταλμένος τὸ λοιπόν ἐστι, ἵνα... ὦσι», ΚΔ)
2. ως εκ τούτου, τότε («λοιπὸν ἀνάγκη συγχωρεῖν τὰς ἀρχὰς καὶ τὰς ὑποθέσεις εἶναι ψευδεῖς», Πολ.)
3. επιτέλους, τελοσπάντων («λοιπόν, ἀδελφοί, χαίρετε, καταρτίζεσθε», ΚΔ).
[ΕΤΥΜΟΛ. < ουδ. λοιπόν του επιθ. λοιπός (πρβλ. επιρρμ. χρήση του επιθ. πιθανόν)].
Russian (Dvoretsky)
λοιπόν:
I τό оставшаяся или остающаяся часть, остальное, остаток (τὸ λ. τῆς ἡμέρας Xen.): καὶ τὰ λοιπά (в сокращ. κτλ.) Plut. и прочее; τὸ λ. ἤδη ἡμῖν ἐστιν σκέψασθαι Plat. нам остается еще рассмотреть.
II (τό) (тж. τὰ λοιπά) adv.
1) наконец, кроме того, к тому же Plat.;
2) в будущем, впредь, отныне Pind., Plat.;
3) все еще NT;
4) впрочем NT;
5) вслед за этим, затем NT;
6) в конце концов NT.
English (Woodhouse)
(see also: λοιπός) for the rest
