ἐνδιαβάλλω

English (LSJ)

A calumniate, Ctes.Fr.29.10, LXXPs.108(109).4, Luc. Cal.24 (Act. and Pass.). 2 stand in the way as an adversary, LXXNu.22.22.

Spanish (DGE)

1 denigrar, acusar falazmente, calumniar c. ac. de pers. ἀφικνεῖται πρὸς Καμβύσην ἐνδιαβάλλων τὸν ἀδελφὸν ... ὡς ἐπιβουλεύοντα αὐτῷ Ctes.13 (p.460.15), ἀντὶ τοῦ ἀγαπᾶν με ἐνδιέβαλλόν με LXX Ps.108.4, cf. Iren.Lugd.Haer.4.20.12, τοὺς ἐξηγητάς Eus.HE 6.19.2, en v. pas. ὁ ἐνδιαβαλλόμενος Luc.Cal.24.
2 desviar, apartar de un propósito o intención ἀνέστη ὁ ἄγγελος τοῦ θεοῦ ἐνδιαβάλλειν αὐτόν LXX Nu.22.22.

German (Pape)

[Seite 833] (s. βάλλω), darüber verläumden, Luc. calumn. 24.

Greek (Liddell-Scott)

ἐνδιαβάλλω: διαβάλλω, κατηγορῶ, «ἐνδιαβαλεῖν, τὸ διαμπὰξ βαλεῖν συκοφαντικῶς» (Εὐστ. Ἰλ. 106. 18), Κτησ. Περσ. 10, Λουκ. π. Διαβολῆς 24.

French (Bailly abrégé)

accuser, acc..
Étymologie: ἐν, διαβάλλω.

Greek Monolingual

ἐνδιαβάλλω (Α)
διαβάλλω, κατηγορώ («ἀντί τοῦ ἀγαπᾱν με, ἐνδιέβαλλόν με», ΠΔ.).

Greek Monotonic

ἐνδιαβάλλω: συκοφαντώ, διαβάλλω, κακολογώ, δυσφημώ, σε Λουκ.

Russian (Dvoretsky)

ἐνδιαβάλλω: (в чем-л.) возводить клевету, клеветать (ὁ ἐνδιαβάλλων καὶ ὁ ἐνδιαβαλλόμενος Luc.).

Middle Liddell

to calumniate in a matter, Luc.