δοχμή

From LSJ
Revision as of 18:39, 6 October 2022 by Spiros (talk | contribs)

τύμβος, ὦ νυμφεῖον, ὦ κατασκαφὴς οἴκησις αἰείφρουρος, οἷ πορεύομαι πρὸς τοὺς ἐμαυτῆς, ὧν ἀριθμὸν ἐν νεκροῖς πλεῖστον δέδεκται Φερσέφασσ' ὀλωλότων. → Tomb, bridal chamber, eternal prison in the caverned rock, whither I go to find mine own, those many who have perished, and whom Persephone hath received among the dead. | Tomb, bridal-chamber, deep-dug eternal prison where I go to find my own, whom in the greatest numbers destruction has seized and Persephone has welcomed among the dead.

Source
Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: δοχμή Medium diacritics: δοχμή Low diacritics: δοχμή Capitals: ΔΟΧΜΗ
Transliteration A: dochmḗ Transliteration B: dochmē Transliteration C: dochmi Beta Code: doxmh/

English (LSJ)

or δόχμη, ἡ, (δέχομαι) space contained in a hand's breadth, Cratin.350, Ar.Eq.318, Com.Adesp.571, Scyl.112: expld. as, = παλαιστή, Sch.Ar. ad loc.; but also as, = σπιθαμή, Phot. s. h. v.; Hsch. and Suid. give both senses. (On the accent, v. Ael.Dion.Fr.136, Poll.2.157.)

Spanish (DGE)

-ῆς, ἡ
• Alolema(s): δόχμη Cratin.441
metrol. palmo o medida de cuatro dedos δέρμα μοχθηροῦ βοὸς ... μεῖζον ἦν δυοῖν δοχμαῖν Ar.Eq.318, οὗτοι δ' ἀφεστήκασι πλεῖν ἢ δύο δοχμά Ar.Fr.959, cf. Cratin.l.c., ἔστι δὲ τὸ φῦκος τῆς δοχμῆς τὸ πλάτος Scyl.Per.112
sobre la doble acentuación y el uso át. frente a σπιθαμή Ael.Dion.δ 30, Moer.δ 41, Poll.2.157, Hsch.δ 2283.

German (Pape)

[Seite 663] ἡ (δέχομαι), ein Längenmaaß, Ar. Equ. 318, so weit man mit ausgespreizter Hand zwischen dem Daumen u. dem kleinen Finger fassen kann, wie Phot. lex. aus Cratin. (wo δόχμη steht) es σπιθαμή erkl., u. E. M. τὸ δεκτικὸν τῆς χειρός; Schol. Ar. erkl. παλαιστή, u. Poll. 2, 157 τοὺς τέσσαρας δακτύλους συγκλεισθέντας, also eine Breite von vier Fingern.

French (Bailly abrégé)

ῆς (ἡ) :
palme, mesure de la largeur d'un travers de main.
Étymologie: δοχμός.

Greek Monolingual

δοχμή και δόχμη, η (Α)
1. διάστημα που μετριέται με το πλάτος του χεριού, σπιθαμή, παλάμη
2. αυτό που περιέχεται σε μια παλάμη.

Greek Monotonic

δοχμή: ή δόχμη, ἡ (δέχομαι), διάστημα που περιέχεται ή μετριέται με το πλάτος της παλάμης, ίδιο με το παλαιστή, σε Αριστοφ.

Greek (Liddell-Scott)

δοχμὴ: ἢ δόχμη, ἡ, (δέχομαι) τὸ διάστημα τὸ περιεχόμενον ἢ μετρούμενον διὰ τοῦ πλάτους τῆς χειρός, παλάμη, ὡς τὸ παλαστή, Κρατῖν. ἐν Ἀδήλ. 87, Ἀριστοφ. Ἱππ. 318, ἴδε Σχόλ. ἐν τόπῳ, Αἴλ. Διον. παρ’ Εὐστ. 1291. 43, Πολυδ. Β΄, 157· ἕτεροι λαμβάνουσιν αὐτὸ ὡς = σπιθαμή, Φώτ.· ὁ Ἡσύχ. καὶ ὁ Σουΐδ. παρέχουσιν ἀμφοτέρας τὰς σημασίας· ἴδε Λοβ. Φρύν. 296.

Russian (Dvoretsky)

δοχμή:дохма (ширина ладони; мера длины = 77.1 мм, то же, что παλαιστή Arph.).

Middle Liddell

n n δέχομαι
the space contained in a hand's breadth, the same as παλαστή, Ar.