αἴσακος

English (LSJ)

ὁ, A branch of myrtle or laurel, handed by one to another at table as a challenge to sing, Plu.2.615b, Hsch. II = ἐριθακός, EM38.49.

Spanish (DGE)

-ου, ὁ
1 rama de mirto entregada como invitación a cantar en los simposios, Plu.2.615b, de laurel según Hsch., de laurel o de mirto en EM α 547.
2 orn. petirrojo, Erithacus rubecula (L.), EM α 547, Seru.Aen.4.254.
• Etimología: Quizás préstamo de una lengua ide. pregriega, de la raíz *Hu̯eis-/*Hu̯is- ‘doblegar’, ‘plegar’, atestiguada en lat. uirga ‘vara’, aisl. visk ‘haz’, ‘manojo’, rus. věcha ‘estaca’ ‘mojón’; no es imposible la rel. c. ἴσσασθαι, ἴσσης, οἶτος, q.u.

Greek (Liddell-Scott)

αἴσακος: ὁ, κλάδος μύρτου ἢ δάφνης μεταδιδόμενος ἀπὸ τοῦ ἑνὸς εἰς τὸ ἕτερον ἐν καιρῷ δείπνου, ὡς πρόκλησις εἰς ᾠδήν, Πλούτ. 2. 615Β· «αἴσακος, ὁ τῆς δάφνης κλάδος, ὃν κατέχοντες ὕμνουν τοὺς θεούς», Ἡσύχ.

Russian (Dvoretsky)

αἴσακος: ὁ миртовая или лавровая ветвь (ее держали в руке во время религиозных песнопений) Plut.

Frisk Etymological English

Grammatical information: ?
Meaning: ὁ τῆς δάφνης κλάδος, ὅν κατέχοντες ὕμνουν τοὺς θεούς H. Cf. Plu. Mor. 615b.
Origin: PG [a word of Pre-Greek origin]
Etymology: Acc. to EM 38, 49 it indicates the bird ἐρίθακος. Etym. unknown. Pre-Greek (Anatolian) Nehring Glotta 14, 183; Krause KZ 67, 214 m. A. 4. Note αἰ-, intervoc. σ, and -ακ-. S. αἰσάλων.

Frisk Etymology German

αἴσακος: {aísakos}
Grammar: ὁ τῆς δάφνης κλάδος, ὅν κατέχοντες ὕμνουν τοὺς θεούς H. (Plu. 2, 615b).
Etymology: Nach EM 38, 49 mit dem Vogelnamen ερίθακος synonym. Herkunft unbekannt, vielleicht vorgriechisches (kleinasiatisches) Lehnwort (Nehring Glotta 14, 183; Krause KZ 67, 214 m. A. 4).
Page 1,44-45

German (Pape)

ὁ, nach VLL. der Lorbeerzweig, den man beim Absingen feierlicher Lieder (τοὺς θεοὺς ᾄδοντες) in der Hand hielt, vgl. Plut. Symp. 1.1.