αἰγιθαλής
From LSJ
Θεὸς πέφυκεν, ὅστις οὐδὲν δρᾷ κακόν → Deus est, qui nihil admisit umquam in se mali → Es ist ein göttlich Wesen, wer nichts Schlechtes tut
German (Pape)
besser αἰγίθαλος Meise, Arist. H.A. 8.3; wird auch αἰγίθαλλος geschrieben, B.A. 360, aus Alcaeus com.; vgl. Ael. N.A. 1.58 und Plut. de inv. et o. 4.