γλάμων
ὦ δυσπάλαιστον γῆρας, ὡς μισῶ σ' ἔχων, μισῶ δ' ὅσοι χρῄζουσιν ἐκτείνειν βίον, βρωτοῖσι καὶ ποτοῖσι καὶ μαγεύμασι παρεκτρέποντες ὀχετὸν ὥστε μὴ θανεῖν: οὓς χρῆν, ἐπειδὰν μηδὲν ὠφελῶσι γῆν, θανόντας ἔρρειν κἀκποδὼν εἶναι νέοις → Old age, resistless foe, how do I loathe your presence! Them too I loathe, whoever desire to lengthen out the span of life, seeking to turn the tide of death aside by food and drink and magic spells; those whom death should take away to leave the young their place, when they no more can benefit the world
English (LSJ)
[ᾰ], ον, = γλαμυρός (bleary-eyed, blear-eyed), Ar.Ra.588, Ec.254, Eup.9, Lys.14.25.
Spanish (DGE)
-ωνος, ὁ
pitañoso, legañoso epít. despect. de personajes ridiculizados en la comedia, Ar.Ra.588, Ec.254, Eup.9, Lys.14.25.
• Etimología: Quizá rel. lituan. glêmės ‘mucosidad’, alb. ngl'omë ‘húmedo’.
French (Bailly abrégé)
ωνος (ὁ, ἡ)
chassieux.
Étymologie: DELG t. pop. d'étym. incert.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
γλάμων -ον met waterige ogen, met een wazige blik.
German (Pape)
ον, triefäugig, Ar. Eccl. 254, 398; Lys. 14.25.
Russian (Dvoretsky)
γλάμων: ωνος (ᾰ) adj. с гноящимися глазами Arph., Lys.
Frisk Etymological English
-ωνος
Grammatical information: adj.
Meaning: blear-eyed (Com.)
Other forms: Same meaning γλαμυρός (Hp.). From γλάμος μύξα H. after -υρός (φλεγυρός, Chantr. 231). Denomin. γλαμάω (Poll.) = λημιάω (which LSJ does not give), γλάμυξος = γλαμυρός with γλαμυξιάω (EM), for γλα[μο]-μυξος? - γλημώδης = γλαμυρός (Gal.) after λημώδης?
Origin: PG [a word of Pre-Greek origin]X [probably]
Etymology: Unknown. Very doubtful is the comparison with Lith. glẽmės, gléimės pl. slime (not here Eng. clammy be sticky); and Alb. ngĺomë humid, fresh (Pok. 361). The word may be Pre-Greek. - From Greek Lat. glamae = gramiae viscous humour that collects in the corners of the eyes.
Greek Monolingual
γλάμων, -ον (Α)
ο γλαμυρός.
[ΕΤΥΜΟΛ. Ο τ. γλάμων (καθώς και οι παράλληλοί του γλαμυρός και γλαμώδης) προήλθε από τη γλώσσα του Ησύχ. «γλάμος
μύξα», κατά τα επίθετα σε -ων (πρβλ. στράβων, τρήρων κ.ά.). Πρόκειται για τεχνικούς όρους αβέβαιης ετυμολ. Συνδέονται ίσως με λιθ. glēmės, gleimės «βλέννα, φλέμα», αγγλ. clemmy «κολλώδης», αλβ. ngl'οme «υγρός». Το λατ. glamae «τσίμπλα» είναι πιθ. δάνειο από την Ελληνική].
Greek Monotonic
γλάμων: [ᾰ], -ον, ο «τσιμπλιάρης», σε Αριστοφ.
Greek (Liddell-Scott)
γλάμων: -ον, = γλᾰμυρός, Ἀριστοφ. Βατρ. 588, Ἐκκλ. 254, Εὔπολ. Αἰξὶ 14, Λυσίας 142. 4.
Middle Liddell
blear-eyed, Ar.
Frisk Etymology German
γλάμων: -ωνος (Kom., Lys.),
{glámōn}
Forms: γλαμυρός (Hp., H., EM)
Meaning: triefäugig.
Etymology: Von γλάμος· μύξα H. nach den Adj. auf -ων (στράβων usw., Chantraine Formation 161) bzw. -υρός (φλεγυρός usw., ebd. 231). Dazu das Denominativum γλαμάω (Poll., Moer.) und γλάμυξος = γλαμυρός mit γλαμυξιάω (EM), nach μύξα oder für γλα[μο]-μυξος. — Das langvokalische γλημώδης = γλαμυρός (Gal.) ist durch Kreuzung mit λημώδης entstanden. Nicht sicher gedeutet. An γλάμων usw. erinnern einige baltische und germanische Wörter, z. B. lit. glẽmės, gléimės pl. Schleim, engl. clammy klebrig, zäh; außerdem alb. ngl ́omë feucht, frisch (WP. 1, 617 m. Lit., Pok. 361). — Aus dem Griechischen stammt lat. glamae Augenbutter, s. W.-Hofmann s. grāmiae m. Lit.
Page 1,309-310
