δυσήμετος

English (LSJ)

ον, = δυσημής (hard to make to vomit), Hp. Epid. 6.8.26.

Spanish (DGE)

-ον
que vomita con dificultad Hp.Epid.6.8.26, cf. δυσέμετος.

German (Pape)

[Seite 680] (ἐμέω), u. δυσημής, Hippocr., = δυσέμετος, δυσεμής (schwer zum Erbrechen zu bringen).