Ἀτρείδης
πολλὰ δ' ἄναντα κάταντα πάραντά τε δόχμιά τ' ἦλθον → and ever upward, downward, sideward, and aslant they went
English (LSJ)
Ἀτρείδου, Ep. Ἀτρεΐδης, εω, Dor. Ἀτρείδας, α, son of Atreus, Agamemnon Hom., etc.
Spanish (DGE)
uelἈτρεΐδης, -ου, ὁ
• Alolema(s): dór. Ἀτρεΐδας Pi.P.11.31
• Prosodia: [ῐ]
• Morfología: [gen. -εω Il.2.185, 16.76, -ᾶο Il.13.378, Arist.Rh.1413a33, Q.S.4.99; sg. voc. -η Il.2.284, 19.199, S.Ai.1349; ac. -ην Il.13.581, -αν Mosch.3.79; dat. -ῃ Il.2.773; plu. ac. -ας A.A.123; gen. -ᾶν B.11.123, A.A.400, S.Ai.948, -έων Hdt.7.20; dat. -ῃσι Od.3.136, Hes.Fr.203.2, Q.S.5.257, -ῃς Il.7.373, 470, 17.249, -αισι(ν) Pi.I.8.51, S.Ai.97, -αις Pi.O.9.70; dual nom. -α Il.19.310, dat. -αιν E.IT 898]
Atrida, hijo de Atreo ref. a Agamenón o Menelao, ll.cc.
•Ἀτρειδῶν κάθοδος regreso de los Atridas poema épico, Ath.281b, 399a (prob. otro n. de los Regresos (Nostoi) o de una parte de él).
French (Bailly abrégé)
ου, épq. αο (ὁ) :
Atride, càd fils d'Atrée (Agamemnon et Ménélas).
Étymologie: Ἀτρεύς.
Russian (Dvoretsky)
Ἀτρείδης: ου, ион. εω ὁ Атрид, сын Атрея т. е. Ἀγαμέμνων или Μενέλαος Hom., Pind., Trag., Her., Theocr.
Greek (Liddell-Scott)
Ἀτρείδης: -ου, Ἐπ. Ἀτρεΐδης, εω, Δωρ. Ἀτρείδας, α, υἱὸς τοῦ Ἀτρέως, Ὅμ., κλ.
English (Autenrieth)
ᾶο or εω: son of Atreus, Atrīdes, meaning Agamemnon when not otherwise specified; dual. Ἀτρείδᾶ, pl. Ἀτρεῖδαι, the sons of Atreus, the Atrīdœ, Agamemnon and Menelāus.
