θεοισεχθρία
ὀψὲ θεῶν ἀλέουσι μύλοι, ἀλέουσι δὲ λεπτά → the millstones of the gods grind late, but they grind fine | the mills of God grind slowly, but they grind exceedingly small
English (LSJ)
ἡ, hatefulness to the gods, villainy, D.22.59 (written θεοῖς ἐχθρίαν), prob. in Ar.V.418 (required by Cretic metre), in Archipp.35 (where the first two syllables coalesce), and in Luc.Lex.11: in the last three places codd. have θεοσεχθρία or θεὸς ἐχθρία (θεοσεχθρα v.l. Archipp. l.c.): θεοεχθρία is found in Sch.Ar.Ra.557, v.l. in Luc.Lex.l.c.; cf. θεοῖς ἐχθρός in D.19.95, 24.195.
Russian (Dvoretsky)
θεοισεχθρία: ἡ Arph., Dem. = θεοσεχθρία.
Greek (Liddell-Scott)
θεοισεχθρία: ἡ, ἴδε ἐν λ. θεοσεχθρία.
Greek Monolingual
θεοισεχθρία, ή (Α)
το μίσος προς τους θεούς.
[ΕΤΥΜΟΛ. < θεοίς, δοτ. πληθ. του θεός + εχθρία (< εχθρός)).
Greek Monotonic
θεοισεχθρία: ἡ, = θεοσεχθρία, σε Αριστοφ.
Middle Liddell
θεοισ-εχθρία, ἡ, = θεοσεχθρία, Ar.]
