πραότης
κινδυνεύει μὲν γὰρ ἡμῶν οὐδέτερος οὐδὲν καλὸν κἀγαθὸν εἰδέναι, ἀλλ᾽ οὗτος μὲν οἴεταί τι εἰδέναι οὐκ εἰδώς, ἐγὼ δέ, ὥσπερ οὖν οὐκ οἶδα, οὐδὲ οἴομαι· ἔοικα γοῦν τούτου γε σμικρῷ τινι αὐτῷ τούτῳ σοφώτερος εἶναι, ὅτι ἃ μὴ οἶδα οὐδὲ οἴομαι εἰδέναι. → for neither of us appears to know anything great and good; but he fancies he knows something, although he knows nothing; whereas I, as I do not know anything, so I do not fancy I do. In this trifling particular, then, I appear to be wiser than he, because I do not fancy I know what I do not know.
English (LSJ)
-ητος, ἡ, mildness, gentleness, meekness, tranquility, serenity, affability, kindness, Th.4.108, Lys.6.34, Isoc.3.55, Pl.R. 558a, etc.; opp. ἀγριότης, Id.Smp.197d; opp. ὀργιλότης, Arist.EN1125b26; opp. ὀργή, Id.Rh.1380a6: pl., Isoc.5.116: later πραΰτης, LXX Ps.44(45).4, Ep.Gal.5.23 (v.l.), CIG2788 (Aphrodisias).
German (Pape)
[Seite 694] ητος, ἡ, Sanftheit, Milde, nach Arist. Eth. 4, 5 die Tugend, welche eine μεσότης περὶ ὀργῆς ist; Gegensatz ἀγριότης, Plat. Conv. 197 d, vgl. Crat. 406 a Theaet. 144 b; καὶ φιλανθρωπία, Dem. 24, 51; Pol. 28, 3, 3 u. Sp., wie Plut., Gegensatz ὀργιλότης.
French (Bailly abrégé)
πρᾳότης ou πραότης, ητος (ἡ) :
douceur, bonté, facilité de caractère.
Étymologie: πρᾷος.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
πραότης -ητος, ἡ, later πραΰτης πρᾶος zachtmoedigheid, vriendelijkheid.
English (Thayer)
( and Griesbach (except in πραότης (so Lachmann), and according to a later form πραΰτης (so R and G, but with the iota subscript under the alpha ἆ, in Treg. everywhere (except in T WH everywhere; cf. B. 26f (23 f)), πρᾳότητος, ἡ, gentleness, mildness, meekness: R; Xenophon, Plato, Isocrates, Aristotle, Diodorus, Josephus, others; for עַנְוָה, ἐπιείκεια, at the end; Trench (as there referred to, but especially) § xlii.; Lightfoot on Colossians 3:13.)
Greek Monotonic
πρᾱότης: -ητος, ἡ, ηπιότητα, απαλότητα, κομψότητα, ομαλότητα, σε Πλάτ. κ.λπ.
Greek (Liddell-Scott)
πρᾱότης: -ητος, ἡ, ὡς καὶ νῦν, ἡμερότης, ἀντίθετον τῷ χαλεπότης, Λυσ. 106. 15, Ἰσοκρ. 38C, Πλάτ. Πολ. 558Α, κτλ.· ἀντίθετον τῷ ἀγριότης, ὁ αὐτ. ἐν Συμπ. 197D· κυρίως τὸ ἀντίθετον τῆς ὀργιλότητος, Ἀριστ. Ἠθ. Νικ. 4. 5, Ρητορ. 2. 3, 1· ― ἐν τῷ πληθ., Ἰσοκρ. 106Α· πραΰτης εἶναι τύπος μεταγεν., Συλλ. Ἐπιγρ. 2788, Ἐκκλ.
Chinese
原文音譯：praÒthj 普拉哦帖士
詞類次數：名詞（9）
原文字根：柔和
字義溯源：溫和，謙卑，溫柔；源自（πρᾶος）=溫和的）；而 （πρᾶος）出自（πραΰς）*=溫柔的）
出現次數：總共（8）；林前（1）；林後（1）；加（2）；弗（1）；西（1）；提後（1）；多（1）
譯字彙編：
1） 溫柔（6） 林後10:1； 加5:23； 弗4:2； 西3:12； 提後2:25； 多3:2；
2） 溫柔的（2） 林前4:21； 加6:1
Translations
Bulgarian: благост, кротост; Dutch: minzaamheid; Estonian: õrnus; Faroese: góðska; Finnish: hellävaraisuus; French Old French: dolçor; Friulian: dolčôr; Georgian: სირბილე, სიმშვიდე, სიწყნარე, სიკეთე; German: Sanftmut; Gothic: 𐌵𐌰𐌹𐍂𐍂𐌴𐌹; Ancient Greek: πραότης; Hiligaynon: kalagday; Hungarian: gyengédség; Icelandic: blíða; Italian: delicatezza, mansuetudine, dolcezza, garbo; Japanese: 親切, 優; Korean: 친절; Latin: lenitas, lenitudo, indulgentia, pietas, clementia; Old Armenian: զգօնութիւն; Old Church Slavonic: щедрота; Plautdietsch: Jelindichkjeit; Polish: łagodność, delikatność; Portuguese: gentileza; Romanian: blândețe, gentilețe; Russian: мягкость, доброта; Sanskrit: मृदु, साधु; Scottish Gaelic: soineanntachd, sèimhe, suairceas; Sicilian: cori; Spanish: suavidad, dulzura; Zulu: ubumnene
