βοόκραιρος

English (LSJ)

βοόκραιρον, ox-horned, ib.13.314.

Spanish (DGE)

-ον
1 de cuernos bovinos, astado de Dioniso, Nonn.D.41.242, 43.15.
2 propio del astado, bovino λέκτρα dicho de Aqueloo, Nonn.D.13.314, Pamprepius 3.46.

German (Pape)

[Seite 453] ochsenhornig, Nonn. D. 13, 314 u. öfter.

Greek (Liddell-Scott)

βοόκραιρος: -ον, ὁ ἔχων κέρατα βοός, Νόνν. Δ. 13. 314.

Greek Monolingual

βοόκραιρος, -ον (Α)
αυτός που έχει κέρατα βοδιού.
[ΕΤΥΜΟΛ. < βους (βοός) + -κραιρος < κραίρα «κέρατο» (πρβλ. εύκραιρος)].