Τιτανίδα
From LSJ
ἧς ἂν ἐπ' ἐλάχιστον ἀρετῆς πέρι ἢ ψόγου ἐν τοῖς ἄρσεσι κλέος ᾖ → of whom there is least talk either for praise or blame, of whom there is least notoriety among the men either for praise or blame
Greek Monolingual
η / Τιτανίς, -ίδος, ἡ, ΝΜΑ, και ιων. τ. Τιτηνίς Α
μυθ. καθεμιά από τις αδελφές ή τις συζύγους τών Τιτάνων («Τιτανὶς Θέμις», Αισχύλ.)
αρχ.
(κατά τον Ησύχ.) α) «Τιτανὶς γῆ
ἤτοι πᾶσα ἡ γῆ [ἤ] ἡ [Ἀττικὴ] ἀπὸ τῶν κατεχόντων»
β) «Τιτανίδα
τὴν Εὔβοιαν».
[ΕΤΥΜΟΛΟΓΙΑ < Τιτᾶνες + επίθημα -ίς, -ίδος (πρβλ. Τιτυρίς)].
