praestolor

From LSJ
Revision as of 22:00, 12 June 2024 by Spiros (talk | contribs) (CSV3 import)
(diff) ← Older revision | Latest revision (diff) | Newer revision → (diff)

μελετᾶν οὖν χρὴ τὰ ποιοῦντα τὴν εὐδαιμονίαν, εἴπερ παρούσης μὲν αὐτῆς πάντα ἔχομεν, ἀπούσης δὲ πάντα πράττομεν εἰς τὸ ταύτην ἔχειν → one must practice the things which produce happiness, since if that is present we have everything and if it is absent we do everything in order to have it | so we must exercise ourselves in the things which bring happiness, since, if that be present, we have everything, and, if that be absent, all our actions are directed toward attaining it

Source

Latin > English

praestolor praestolari, praestolatus sum V DEP :: stand ready for, expect, wait for (w/DAT or ACC)

Latin > English (Lewis & Short)

praestōlor: ātus (
I inf. paragog. praestolarier, Plaut. Ep. 2, 2, 33; act. collat. form praestolaras, Liv. And. ap. Non. 475, 32: praestolabo, Turp. ap. ib. 475, 31; cf. App. M. 5, 20), 1, v. dep. n. and a. [1. praesto, to stand ready for, to wait for, expect a person or thing (syn.: opperior, exspecto): praestolari dicitur is, qui ante stando, ibi, quo venturum excipere vult, moratur, Paul. ex Fest. p. 223 Müll.; cf.: praestolari est praesto esse et apparere, Don. ad Ter. Eun. 5, 5, 5.
   (a)    With dat.: qui tibi ad Forum Aurelium praestolarentur armati, Cic. Cat. 1, 9, 24: ut in Formiano tibi praestoler, id. Att. 2, 15, 3; 3, 20, 1.—
   (b)    With acc.: ego illum ante aedis praestolabor, Plaut. Most. 5, 1 18; so, aliquem, id. Truc. 2, 3, 15: quem praestolare, Parmeno? Ter. Eun. 5, 5, 5: adventum illius, Vulg. Judic. 9, 25: lucem, id. Job, 30, 26.—
   (g)    Absol.: ego illam illic video praestolarier, Plaut. Ep. 2, 2, 33: ad Clupeam praestolans, Caes. B. C. 2, 23.— *
   (d)    With gen.: advenientium cohortium praestolari, Sisenn. ap. Non. 161, 32.

Latin > French (Gaffiot 2016)

præstōlor,¹³ ātus sum, ārī, intr. et tr., attendre : alicui Cic. Cat. 1, 24 ; Att. 2, 15, 3 ; 3, 20, 1 ; aliquem Pl. Epid. 217, attendre qqn, cf. Cas. 557 ; Most. 1148 ; Pœn. 1170 ; Truc. 303 ; Ter. Eun. 975 ; hujus adventum Cæs. C. 2, 23, 2, attendre son arrivée : [av. gén.] *Sisenna d. Non. 161, 32.

Latin > German (Georges)

praestōlor, ātus sum, ārī (v. praestus, s. 1. praestō a. A.), bereitstehen, um jmd. od. etw. zu empfangen, auf jmd. od. etw. warten, harren, jmd. od. etw. erwarten, m. Dat., alci, Cic.: huic spei et exspectationi, quae nobis proponitur maxima, volui praestolari apud te in Epiro, Cic. – m. Acc., alqm, Ter.: huius adventum ad Clupeam, Caes. – adventum cohortium, *Sisenn. hist. 3. fr. 25 (bei Non. 161, 22, wo die Hdschrn. advenientium cohortium haben, aber Quicherat mit Junius Hadrianus adventum; wogegen M. Hertz advenientium cohortium praesentiam od. praesentiae vorschlägt). – absol. m. Ang. wo? im Abl., foribus, cubiculo, Apul. – reperti (sunt) equestris ordinis duo in publico cum dolone ac venatorio cultro praestolantes, Suet. – / Parag. Infin. praestolarier, Plaut. Epid. 217.

Latin > Chinese

praestolor, aris, ari. d. (eum.) :: 等候