διχήρης
Ὦ τύμβος, ὦ νυμφεῖον, ὦ κατασκαφὴς οἴκησις αἰείφρουρος, οἷ πορεύομαι πρὸς τοὺς ἐμαυτῆς, ὧν ἀριθμὸν ἐν νεκροῖς πλεῖστον δέδεκται Φερσέφασσ' ὀλωλότων. → Tomb, bridal chamber, eternal prison in the caverned rock, whither I go to find mine own, those many who have perished, and whom Persephone hath received among the dead. | Tomb, bridal-chamber, deep-dug eternal prison where I go to find my own, whom in the greatest numbers destruction has seized and Persephone has welcomed among the dead.
English (LSJ)
διχήρες, dividing in twain, κύκλος… μηνὸς διχήρης, of the moon, E.Ion1156.
Spanish (DGE)
(δῐχήρης) -ες
que divide en dos partes κύκλος ... μηνὸς δ. E.Io 1156.
German (Pape)
[Seite 646] μηνός, wird der Mond Eur. Ion 1171 genannt, was gew. der Zertheiler des Monats erklärt wird.
French (Bailly abrégé)
ης, ες:
qui marque la division (du mois) en deux parties (ép. de la lune).
Étymologie: δίχα, *ἄρω.
Russian (Dvoretsky)
δῐχήρης: разделяющий пополам (κύκλος πανσέληνος μηνὸς δ. Eur.).
Greek (Liddell-Scott)
διχήρης: -ες, εἰς δύο διῃρημένος, διχότομος, κύκλος… μηνός διχήρης, ἐπὶ τῆς σελήνης, Εὐρ. Ἴων. 1156.
Greek Monolingual
διχήρης, -ες (Α)
χωρισμένος στα δύο.
Greek Monotonic
δῐχήρης: -ες (*ἄρω), αυτός που διαιρεί, αυτός που διχοτομεί το μήνα σε δύο μέρη, με γεν., λέγεται για το φεγγάρι, σε Ευρ.
Middle Liddell
adj [*ἄρω]
dividing the month in twain, c. gen., of the moon, Eur.
