κάρανος
Οὗτος Ἰουστῖνον καὶ Νεοβιγάστην στρατηγοὺς προβαλόμενος, καὶ τὰς Βρεττανίας ἐάσας, περαιοῦται ἅμα τῶν αὐτοῦ ἐπὶ Βονωνίαν → He appointed Justinus and Neovigastes as generals, and leaving Britain, crossed with his forces to Bononia.(Olympiodorus/Photius)
English (LSJ)
[ᾰ], ο, (κάρα A) a chief, X.HG1.4.3, cj. in Anacreont.15.3.
German (Pape)
[Seite 1325] ὁ (κάρα), der Häuptling, das Oberhaupt. Xen. Hell. 1, 4, 3, von ihm selbst durch κύριος erkl. Auch Anacr. 15, 3 für κοίρανε von Lennep hergestellt.
French (Bailly abrégé)
ου (ὁ) :
chef souverain.
Étymologie: κάρα.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
κάρανος -ου, ὁ [κάρα] hoofd, leider.
Russian (Dvoretsky)
κάρᾱνος: (κᾰ) ὁ начальник, предводитель, глава (Xen.; Anacr. - v.l. κοίρανος).
Greek Monolingual
κάρανος, ὁ (Α) κάρα
δωρ. τ. του κοίρανος.
Greek Monotonic
κάρᾱνος: ὁ (κάρα), αρχηγός, άρχοντας, ηγέτης, σε Ξεν.
Greek (Liddell-Scott)
κάρᾱνος: ὁ, (κάρα) ἄρχων, κύριος, Ξεν. Ἑλλ. 1. 4, 3, Ἀνακρεόντ. 15. 3.
