φλόξ

English (LSJ)

ἡ, gen. φλογός: (φλέγω):—

   A flame of fire, Od.24.71, etc.; δεινὴ δὲ φλὸξ ὦρτο θεείου καιομένοιο Il.8.135; τῆς δὲ [νηὸς] κατ' ἀσβέστη κέχυτο φλόξ 16.123; κατὰ πῦρ ἐκάη καὶ φλὸξ ἐμαράνθη 9.212; more fully, φλὸξ Ἡφαίστοιο Il.17.88, Od. l.c.; πυρός Pi.P.4.225, E.Ba.8, Heracl.914 (lyr.), Pl.Ti.83b, etc. (but also φλογὸς αἰθέριον πῦρ Parm.8.56); φλογὸς σπέρμα, of live charcoal, Pi.O.7.48; ἀναιθύσσειν, θύειν, E.Tr.344, IT1331; ἐγείρειν, παρακαλεῖν, X. Smp.2.24, Cyr.7.5.23; ἐμβαλεῖν τινι E.Alc.4, Rh.120; σβέσαι Th.2.77; φ. ἀπέσσυτο Hes.Th.859; ἀπορρέουσα Pl.Ti.67c; φλογὸς ἀποσβεσθείσης ib.58c: later in pl., flames, meteors, Arist.Mete.341b2, Mu.392b3, 400a30, Orph.L.178, Nic.Fr.74.48.    2 fire as an element, φλογὸς αἶσα Parm.12.2; φ. ἱλάειρα Emp.85.    3 of other kinds of flame, φ. κεραυνία, οὐρανία, of lightning, A.Pr.1017, E.Med. 144 (anap.); of the heat of the sun, A.Pr.22, Pers.505, S.Tr.696; flash of a miraculous cloud, Il.18.206; of precious stones, ψυχρὰ φ. Pi.Fr. 123.5; the blade of a sword, LXX Jd.3.22, Aq., Thd.1 Ki.17.7.    4 in similes and metaphors, φλογὶ εἴκελος, ἶσος, of fiery warriors, Il.13.330, 39; φ. οἴνου the fiery strength of wine, E.Alc.758; φ. πήματος S.OT166 (lyr.).    II wallflower, Cheiranthus Cheiri, Thphr.HP6.6.2.

German (Pape)

[Seite 1293] ἡ, φλογός, die Flamme, jedes helle, hoch auflodernde Feuer; oft in der Il., z. B. δεινὴ δὲ φλὸξ ὦρτο θεείου καιομένοιο 8, 135; ἐπεὶ κατὰ πῦρ ἐκάη καὶ φλὸξ ἐμαράνθη 9, 212; in der Od. nur 24, 71, ἐπεὶ δέ σε φλὸξ ἤνυσεν Ἡφαίστοιο; oft bei Hes.; Pind. Ol. 7, 48 u. sonst; Tragg.: von dem Blitz, καταιβάτης κεραυνὸς ἐκπνέων φλόγα Aesch. Prom. 359; ῥιπτέσθω μὲν αἰθαλοῦσσα φλόξ 994, vgl. 1019; von der Sonne, 22 Pers. 497; Soph. Tr. 693 O. R. 1425, vom Feuer; auch übertr., vom Leid, 166; φλὸξ οὐρανία, der Blitz, Eur. Med. 144, u. öfter; selbst οἴνου, Alc. 758; auch in Prosa, wie Plat. Tim. 67 c; φλόγα παρακαλεῖν, ἐγείρειν, Xen. Cyr. 7, 5,23 Conv. 2, 24; bei sp. D. auch im plur. nicht selten, wie in späterer Prosa, vgl. L. Dind. Xen. Conv. 2, 24; λύχνος ἔχων φλόγας ἀνακεχυμένας Ath. 475.