πάσσαλος

From LSJ
Revision as of 19:45, 2 August 2017 by Spiros (talk | contribs) (13_7_1)

ἀλλ' οὐκ ἂν μαχέσαιτο· χέσαιτο γάρ, εἰ μαχέσαιτο → fighting is what she can't do, for if she should fight she would shit

Source
Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: πάσσᾰλος Medium diacritics: πάσσαλος Low diacritics: πάσσαλος Capitals: ΠΑΣΣΑΛΟΣ
Transliteration A: pássalos Transliteration B: passalos Transliteration C: passalos Beta Code: pa/ssalos

English (LSJ)

Att. πάττ-, ὁ, Ep. gen. πασσαλόφι (v. infr.), (πήγνυμι)

   A peg on which to hang clothes, arms, etc., ἀπὸ πασσαλόφι ζυγὸν ᾕρεον Il. 24.268, cf. 5.209 ; ἀπὸ πασσάλου αἴνυτο τόξον Od. 21.53 ; ἀπὸ φόρμιγγα πασσάλου λάμβαν' Pi.O.1.17, cf. B.Scol.Oxy.1361.1.1 ; ἐκ πασσαλόφι κρέμασεν φόρμιγγα Od.8.67 ; χαλινοὺς . . ἐκ πασσάλων δέουσι Hdt.4.72, v. ἐκ 1.6 ; [χιτῶνα] πασσάλῳ ἀγκρεμάσασα Od.1.440 ; κύλιξ . . κρέμαται περὶ πασσαλόφιν Hermipp.55 ; ἐπὶ τῶν παττάλων Arist.PA681a25 ; παττάλους ἐνέκρουεν εἰς τὸν τοῖχον Ar.V.129 ; peg for making a hole in a vine-stem, Thphr.HP2.5.5, CP3.12.1 ; used to force open the mouth or as a gag, Ar.Eq.376, Th.222 ; of stakes used to mark boundaries, IG14.352i38 (Halaesa) ; pale, Apollod. Poliorc. 140.7, al. :—prov. of things very small or worthless, ἔχουσι μηδὲ πάτταλον not a pin (i. e. no part of their fee), Ar.Ec.284 ; μηδὲ π. καταλιπεῖν Luc.Jud.Voc.9 ; παττάλου γυμνότερος Aristaenet.2.18 ; also πάσσαλος πασσάλῳ ἐκκρούεται Eust. 126.13, cf. Com.Adesp.494 ; εἶναι ἐν πασσάλοις, i.e. to be hung up, not in use, Lib.Or.1.268.    II from the like ness of form,    1 membrum virile, Ar.Ec.1020, AP5.128 (Autom.).    2 = ἵππος ὀρθόκωλος, Hippiatr.115.

German (Pape)

[Seite 532] ὁ, att. πάτταλος (πήγνυμι, παγῆναι), ein Pflock oder hölzerner Nagel, der in der Wand befestigt ist, um Etwas daran zu hängen; αίρεῖν ἀπ ὸ πασσαλόφι, vom Nagel nehmen, Il. 24, 268, wie Pind. Ol. 1, 17; vgl. κρεμαστὰ τεύχη πασσάλων καθαρπάσας, Eur. Andr. 1123; κρεμάσαι ἐκ πασσαλόφι, an dem Nagel aufhängen, Od. 8, 67; auch ein Pflock oder Holznagel, Etwas damit zu befestigen oder Pferde daran zu binden, τοὺς χαλινοὺς ἐκ πασσάλων δέουσι, Her. 4, 72; Alcae. bei Ath. XIV, 627 b; ἐμβαλόντες αὐτῷ πάτταλον μαγειρικῶς ἐς τὸ στόμα, ein Knebel, Ar. Equ. 376; παττάλους ἐνέκρουεν ἐς τὸν τοῖχον, Vesp. 129; Folgde. Sprichwörtlich μηδὲ πάτταλον καταλιπεῖν, Luc. iud. voc. 9; vgl. Ar. Eccl. 284; παττάλου γυμνότερος, Aristaen. 2, 18. – Auch = πόσθη, Ar. Eccl. 1011, wie Automed. 3 (V, 129). – Ein Stellholz in der Mäusefalle.