προτεύχω

English (LSJ)

in pf. inf. Pass. προτετύχθαι,

   A to have happened beforehand, to be past, τὰ μὲν π. ἐάσομεν Il.16.60, 18.112.    II to be brought to light, πρὸ γάρ τ' ἀναφανδὰ τέτυκται A.R.4.84.

German (Pape)

[Seite 792] (s. τεύχω), vorher verfertigen; Hom. perf. pass., ἀλλὰ τὰ μὲν προτετύχθαι ἐάσομεν, Il. 16, 60. 18, 112. 19, 65.

Greek (Liddell-Scott)

προτεύχω: κάμνω ἐκ τῶν προτέρων, Τζέτζ. πρὸ Ὁμ.380. - παθ. πρκμ. ἀπαρ. προτετύχθαι, προγεγονέναι, Ἰλ. 60, Σ. 112, Τ. 65.