ἠεροειδής
οὐ βούλομαι δυσχερὲς εἰπεῖν οὐδὲν ἀρχόμενος τοῦ λόγου, οὗτος δ' ἐκ περιουσίας μου κατηγορεῖ → for me—but I wish to say nothing untoward at the beginning of my speech—whereas he prosecutes me from a position of advantage | but for me—I do not wish to say anything harsh at the beginning of the speech, but he prosecutes me from a position of strength
English (LSJ)
ές, Ion.and Ep. for ἀερ-, which is not found,
A misty, cloudy, dark (esp. in Od.), ἐπ' ἠεροειδέα πόντον Od.2.263, etc.; σπέος ἠ. 12.80, cf. 13.103; πέτρη, of Scylla<*>s cave, 12.233: neut. as Adv., in the far distance, dimly, ὅσσον δ' ἠεροειδὲς ἀνὴρ ἴδεν Il.5.770: ἠ. νεφέλη Hes. Th.757; πνοιαί Orph.H.38.22.—Ep. word, ἠ. αὐγαί Arist.Col.792b8: Comp., ὕδωρ πάντων -έστερον Arr.Ind.6.3.
German (Pape)
[Seite 1155] ές, ep. = ἀεροειδής, luftartig, von dämmerigem, nebligem Aussehen, Hom. am häufigsten vom Meere, πόντος, Od. 2, 463 u. oft, das nebelfarbige, blau dämmernde, wie Hes. Th. 252, VLL. μέλας, σκοτεινός. Auch von dunklen Grotten, dämmerigen Höhlen, Od. 12, 80. 13, 103. 366, von umwölkten Bergspitzen, πέτρη, 12, 233; auch ὅσσον δ' ἠεροειδὲς ἀνὴρ ἴδεν – ἥμενος ἐν σκοπιῇ, von bläulich dämmernder Fernsicht, Il. 5, 770. E inzeln bei sp. D., wie Orph. Arg. 395 H. 37, 22.
Greek (Liddell-Scott)
ἠεροειδής: -ές, Ἰων. καὶ Ἐπ. ἀντὶ ἀερ-, ὅπερ σχεδὸν οὐδαμοῦ εὕρηται, ἔχων ὄψιν σκοτεινὴν καὶ συννεφώδη. Ὁμηρικὸν ἐπίθ. τῆς θαλάσσης (ἰδίως ἐν τῇ Ὀδ.), ἐπ’ ἠεροειδέα πόντον Ὀδ. Β. 263, κτλ.· καθόλου, σκοτεινός, σπέος ἠεροειδὲς Μ. 80, Ν. 103· πρὸς ἠεροειδέα πέτρην, περὶ τοῦ σπηλαίου τῆς Σκύλλης, Μ. 233. - ὡσαύτως, ὡς τὸ ἠέριος, μακρὰν ἐν ἀποστάσει, ἀσαφής, ὅσσον τ’ ἠεροειδὲς ἀνὴρ ἴδεν Ἰλ. Ε. 770· - ὡσαύτως, ἠερ. νεφέλη Ἡσ. Θ. 757· πνοιαὶ Ὀρφ. Ὕμν. 37. 22. - Ἐπικὴ λέξις εὑρισκομένη καὶ παρ’ Ἀριστ. Χρωμ. 10.
